Młodzi, którzy pamiętają o swoim Stwórcy

„Pamiętaj o swoim Stwórcy w kwiecie swojego wieku” (KAZNODZIEI 12:1).

1. Jaka wypowiedź pewnego jedenastolatka dowodzi, że Stwórca jest dla niego realną Osobą?

ILEŻ radości przysparzają młodzi ludzie, jeśli ich wypowiedzi i postępowanie świadczą o tym, że Jehowa Bóg jest dla nich realną Osobą, którą podziwiają i pragną zadowolić! Pewien jedenastolatek oświadczył: „Kiedy jestem sam, patrzę przez okno i podziwiam cudowne dzieła Jehowy. Wyobrażam sobie wtedy przyszły piękny raj, gdy będę mógł pogłaskać różne zwierzęta” (Izajasza 11:6-9). Następnie dodał: „Gdy jestem sam, modlę się do Jehowy. Wiem, że nie złości się na mnie za to, że ciągle do Niego mówię. Na pewno zawsze mnie dostrzega”. Czy dla ciebie Stwórca jest równie realny, jak dla tego chłopca?

Jak dalece realny jest dla ciebie Bóg?

2. (a) Jak Stwórca może stać się dla ciebie Kimś realnym? (b) Jak rodzice mogą pomóc dzieciom zrozumieć, że Bóg jest rzeczywistą Osobą?

² Jeżeli Jehowa i Jego obietnice mają być dla ciebie realne, najpierw musisz poznać zarówno Jego samego, jak i wspaniałą przyszłość, którą może ci zapewnić w sprawiedliwym nowym świecie, opisanym w Biblii (Objawienie 21:3, 4). Jeśli rodzice uczą cię o tym, powinieneś być im wdzięczny, ponieważ pomagają ci spełniać natchnione polecenie: „Pamiętaj o swoim Stwórcy” (Kaznodziei 12:1; kursywa nasza). Pewna dziewczyna tak opisuje sposób wychowywania jej przez rodziców od wczesnego dzieciństwa: „Wszystko w moim życiu miało związek z Jehową. Dzięki temu nauczyłam się pamiętać o swym Stwórcy”. Inna młoda kobieta wspomina: „Będę zawsze wdzięczna rodzicom za to, że wpoili mi przekonanie, iż Jehowa jest rzeczywistą Osobą. Uczyli Go kochać i opowiadali o radości, jaką daje służenie Mu pełnoczasowo”.

3, 4. Co pomoże ci myśleć o Jehowie jako o realnej Osobie?

³ Jednakże niejednemu trudno pojąć, iż Bóg może być realną Osobą, która się nim interesuje. A co z tobą? Pewien młodzieniec zaczął tak myśleć o Bogu, gdy przeczytał w Strażnicy: „Nic nie wiemy o rozmiarach ciała Jehowy Boga”. Oczywiście potęga Boga nie zależy od wymiarów ani kształtu Jego ciała, co podkreślono w następnym zdaniu: „Jego prawdziwa wielkość polega na tym, jakim jest Bogiem” — wiernym, współczującym, kochającym i przebaczającym (2 Mojżeszowa 34:6; 5 Mojżeszowa 32:4; Psalm 86:5; Jakuba 5:11).a Czy Jehowa jest dla ciebie właśnie Kimś takim — zaufanym przyjacielem, z którym może cię łączyć bezcenna więź? (Izajasza 41:8; Jakuba 2:23).

⁴ Jezus pomógł swym pierwszym naśladowcom zadzierzgnąć osobistą więź z Bogiem. Kiedy więc apostoł Jan pisał na temat oczekiwanego zmartwychwstania do życia w niebie, zaznaczył: „Będziemy do niego [Boga] podobni, ponieważ ujrzymy go właśnie takim, jakim jest” (1 Jana 3:2; 1 Koryntian 15:44). Również dzisiejszej młodzieży warto pomóc w uznaniu Boga za realną Osobę, którą można dobrze poznać, choć nie da się jej zobaczyć. Pewien młody mężczyzna oświadczył: „W pamiętaniu o Jehowie pomogli mi rodzice, którzy zadawali wiele pytań w rodzaju: ‚Co by na to powiedział Jehowa? Jak byś to wyjaśnił własnymi słowami? Co to właściwie oznacza?’” Czyż takie pytania nie pobudzają nas do zastanawiania się nad naszą osobistą więzią z Bogiem?

Co to znaczy „pamiętać”

5. Jakie przykłady biblijne potwierdzają, że pamiętanie o kimś to coś więcej niż utrwalenie sobie w pamięci jego imienia?

⁵ Usłuchanie nakazu: „Pamiętaj o swoim Stwórcy” nie sprowadza się do samego myślenia o Jehowie. Oznacza działanie, czynienie tego, co sprawia Mu przyjemność. Złoczyńcy błagającemu Jezusa: „Pamiętaj o mnie, gdy się znajdziesz w swoim królestwie”, nie chodziło tylko o zapamiętanie jego imienia. Chciał skłonić Jezusa do działania — do wskrzeszenia go z martwych (Łukasza 23:42). Podobnie uwięziony Józef oczekiwał czynnej pomocy, prosząc podczaszego faraona, aby o nim pamiętał, gdy stanie przed swym władcą. A prośba Joba: ‛Wspomnij na mnie’ wyrażała pragnienie, by Bóg w przyszłości go wskrzesił (Joba 14:13; kursywa nasza; 1 Mojżeszowa 40:14, 23).

6. Jaki jest związek hebrajskiego słowa „pamiętać” z uczuciami do danej rzeczy lub osoby?

⁶ Zdaniem pewnego językoznawcy hebrajskie słowo tłumaczone na „pamiętać” często kryje w sobie „uczucie i działanie towarzyszące wspominaniu”. Ładunek emocjonalny zawarty w tym słowie łatwo dostrzec w okrzykach „pospólstwa” na pustyni: „Pamiętamy ryby, które za darmo jadaliśmy w Egipcie”. Tak jak Job prosił Boga, by zechciał o nim pamiętać, również Ezechiasz, Nehemiasz, Dawid oraz nie znany z imienia psalmista błagali Jehowę, aby ze względu na dochowanie Mu wierności życzliwie o nich pamiętał (Liczb [4 Mojżeszowa] 11:4, 5, Biblia poznańska; kursywa nasza; 2 Królewska 20:3; Nehemiasza 5:19; 13:31; Psalm 25:7; 106:4).

7. Jak pamiętanie o Bogu połączone z darzeniem Go serdecznym uczuciem wpłynie na nasze postępki?

⁷ Możemy więc zadać sobie pytanie: „Czy pamiętamy o naszym Stwórcy, darząc Go serdecznym uczuciem i wystrzegając się wszystkiego, co mogłoby Mu sprawić przykrość lub ból?” Pewna dziewczyna oświadczyła: „Dzięki mamie uświadomiłam sobie, że Jehowa żywi uczucia, toteż od wczesnego dzieciństwa wiedziałam, iż moje postępowanie nie jest Mu obojętne” (Psalm 78:40-42). Inna młoda osoba wyjaśniła: „Zdawałam sobie sprawę, iż moje uczynki ułatwią lub utrudnią Jehowie odparcie zarzutów podnoszonych przez Szatana. Pragnęłam rozweselać serce Jehowy, a to mi bardzo pomagało — i pomaga do dziś” (Przypowieści 27:11).

8. (a) Jakim postępowaniem dowiedziemy, że pamiętamy o Jehowie i jesteśmy do Niego serdecznie przywiązani? (b) Jakie pytania mądrze jest rozważyć w młodości?

⁸ To prawda, że w tym złym świecie nie zawsze łatwo przychodzi pamiętanie o Jehowie i angażowanie się bez reszty w coś, co zyskuje Jego uznanie. Byłoby jednak wspaniale, gdybyś mógł śladem młodego Tymoteusza z I stulecia — nie mówiąc już o tysiącach bogobojnych młodych osób żyjących współcześnie — podjąć chrześcijańską służbę pełnoczasową jako pionier! (Dzieje 16:1-3; 1 Tesaloniczan 3:2). Nasuwają się jednak pytania: Czy potrafisz zapewnić sobie utrzymanie w służbie pionierskiej? Czy masz kwalifikacje, które pozwolą ci zadbać o rodzinę, jeśli ją założysz? (1 Tymoteusza 5:8). Oto ważne sprawy, które trzeba starannie przemyśleć.

Kształcenie się w konkretnym celu

9. Jaką decyzję co do świeckiego wykształcenia muszą powziąć młodzi?

⁹ Chcąc w dzisiejszym coraz bardziej złożonym społeczeństwie znaleźć zatrudnienie pozwalające się utrzymać i pełnić służbę pionierską, trzeba posiadać wyższe kwalifikacje. Być może spotykasz się z tym, że nawet osoby z wyższym wykształceniem są zmuszone nabywać nowych umiejętności, cenionych przez dzisiejszych pracodawców. O jakie wykształcenie będą więc zabiegać młodzi, którzy pragną podobać się Bogu? Przy podejmowaniu decyzji powinni brać pod uwagę natchnione polecenie: „Pamiętaj o swoim Stwórcy”.

10. Co obejmuje najlepsze wykształcenie, jakie możemy otrzymać?

¹⁰ Z pewnością pragniesz odebrać wykształcenie, które nawet wiele świeckich autorytetów uważa za najlepsze, a które można zdobyć dzięki wnikliwemu studiowaniu Słowa Bożego. Niemiecki pisarz Johann Wolfgang von Goethe zauważył: „Im pełniejszy jest rozwój intelektualny (...) [narodu], tym większe prawdopodobieństwo, że posłuży się on Biblią jako podstawą i narzędziem oświaty”. Studiowanie Biblii rzeczywiście lepiej przygotuje cię do życia niż otrzymanie jakiegokolwiek innego wykształcenia! (Przypowieści 2:6-17; 2 Tymoteusza 3:14-17).

11. (a) Na czym polega najważniejsze zadanie, jakie możemy wykonywać? (b) Dlaczego pewna dziewczyna chciała się dokształcić?

¹¹ Skoro od wiedzy o Bogu zależy życie, obecnie nie ma ważniejszego dzieła niż przekazywanie jej innym (Przypowieści 3:13-18; Jana 4:34; 17:3). Nie da się jednak czynić tego skutecznie bez posiadania pewnych podstawowych umiejętności. Musisz umieć logicznie myśleć i się wypowiadać oraz poprawnie czytać i pisać, a tego uczysz się w szkole. Dlatego traktuj ją poważnie, tak jak Tracy z Florydy, która ukończyła szkołę średnią z wyróżnieniem. O swych planach mówi: „Moim celem zawsze było pełnoczasowe służenie Bogu Jehowie i mam nadzieję, że zdobyte wykształcenie pomoże mi ten cel osiągnąć”.

12. W osiągnięciu jakiego celu może pomóc uzupełnienie świeckiego wykształcenia?

¹² Czy zastanawiałeś się, dlaczego chodzisz do szkoły? Czy głównie dlatego, by się dobrze przygotować do służenia Jehowie? Jeżeli tak, to na pewno starannie rozważysz, jak dalece przybliża cię do tego celu pobierana nauka. Niewykluczone, że po naradzie z rodzicami zdecydujesz się uzupełnić wykształcenie, nie poprzestając na ustawowym minimum. Może dzięki temu łatwiej znajdziesz pracę pozwalającą zarobić na utrzymanie i mieć wystarczająco dużo czasu i energii, by w pełni zaangażować się w działalność na rzecz Królestwa (Mateusza 6:33).

13. Jak dwie chrześcijanki z Rosji, które postanowiły dalej się kształcić, pokazały, do czego zmierzają w życiu?

¹³ Część tych, którzy postanawiają dalej się uczyć, podejmuje zarazem służbę pełnoczasową. Przykładem mogą być Nadia i Marina, dwie nastolatki z Moskwy. Obie dały się ochrzcić w kwietniu 1994 roku i zostały pionierkami pomocniczymi. Wkrótce potem ukończyły szkołę średnią i rozpoczęły dwuletni kurs księgowości. W maju 1995 roku wstąpiły w szeregi pionierów stałych, a jednocześnie zbierały w szkole najlepsze oceny. Poza tym prowadziły co tydzień przeciętnie 14 studiów biblijnych. Dziewczęta te mają nadzieję, że po nauczeniu się księgowości znajdą odpowiednie zatrudnienie, które zapewni im utrzymanie w służbie pełnoczasowej.

14. Co powinno być dla nas najważniejsze w życiu, niezależnie od tego, jakie świeckie wykształcenie zdobywamy?

¹⁴ Jeżeli nie zamierzasz poprzestać na minimum wykształcenia nakazanego prawem, zrobisz mądrze, gdy się zastanowisz nad swymi pobudkami. Czy chcesz być kimś i się wzbogacić? (Jeremiasza 45:5; 1 Tymoteusza 6:17). A może wolałbyś wykorzystać dodatkowe wykształcenie, by w pełniejszej mierze służyć Jehowie? Lydia, która postanowiła dalej się kształcić, najwyżej stawiała sprawy duchowe, co wynika z jej wyjaśnień: „Inni ludzie zabiegający o lepsze wykształcenie dają się usidlić materializmowi i w rezultacie zapominają o Bogu. Dla mnie nie ma nic ważniejszego od zachowania więzi z Bogiem”. Z pewnością każdy z nas może brać wzór z takiej postawy!

15. Jak dalece różnili się wykształceniem chrześcijanie w I wieku?

¹⁵ Co ciekawe, w I stuleciu chrześcijanie bardzo się różnili wykształceniem. Na przykład apostołowie Piotr i Jan uchodzili za ludzi „niewykształconych i prostych”, ponieważ nie skończyli szkół rabinicznych (Dzieje 4:13). Natomiast apostoł Paweł odebrał wykształcenie porównywalne z dzisiejszym wyższym. Nie wykorzystywał go jednak do zwracania uwagi na siebie, choć pomagało mu ono podczas głoszenia ludziom wszelkiego pokroju (Dzieje 22:3; 1 Koryntian 9:19-23; Filipian 1:7). A wśród braci przewodzących zborowi w Antiochii był Manaen, który „kształcił się z Herodem, władcą okręgu” (Dzieje 13:1).

Dlaczego należy mądrze gospodarować pieniędzmi?

16. (a) Dlaczego długi mogą utrudniać pamiętanie o Stwórcy? (b) Jak Jezus przy pewnej sposobności podkreślił potrzebę wcześniejszego zastanowienia się nad wydatkami?

¹⁶ Jeżeli nie gospodarujesz mądrze swymi pieniędzmi, może ci być trudniej pamiętać o Stwórcy i czynić to, co się Jemu podoba. Kiedy wpadniesz w długi, będziesz mieć niejako innego pana. Biblia wyjaśnia: „Pożycz pieniądze, a staniesz się niewolnikiem wierzyciela” (Przypowieści 22:7, Today’s English Version). Przy pewnej sposobności Jezus uwypuklił znaczenie wcześniejszego zastanowienia się nad wydatkami. „Kto z was”, powiedział, „chcąc zbudować wieżę, nie siądzie najpierw i nie obliczy kosztów, by zobaczyć, czy mu wystarczy na jej dokończenie? W przeciwnym razie mógłby położyć fundament, ale nie zdołałby jej dokończyć i wszyscy obserwatorzy zaczęliby z niego szydzić” (Łukasza 14:28, 29).

17. Dlaczego wielu osobom niełatwo jest zapanować nad wydawaniem pieniędzy?

¹⁷ Mądrość nakazuje więc postępować według biblijnej zasady: „Nikomu nie bądźcie nic winni oprócz wzajemnej miłości” (Rzymian 13:8). Nie jest to jednak łatwe, zwłaszcza gdy na rynku pojawiają się coraz to nowe produkty reklamowane jako niezbędne. Pewien ojciec, który starał się nauczyć swe dzieci rozwagi, powiedział: „Poświęciliśmy sporo czasu na omówienie, co to jest potrzeba, a co zachcianka”. Wiedzy takiej zazwyczaj nie wynosi się ze szkoły, która wcale lub prawie wcale nie uczy, jak odpowiedzialnie gospodarować pieniędzmi. „Kończąc szkołę średnią, wiemy więcej o trójkącie równoramiennym niż o tym, jak oszczędzać” — oznajmiła pewna pracownica opieki społecznej. Co w takim razie może ci pomóc rozważnie wydawać pieniądze?

18. Co jest kluczem do mądrego gospodarowania pieniędzmi i dlaczego?

¹⁸ Kluczem do rozsądnego gospodarowania środkami finansowymi jest usłuchanie polecenia: „Pamiętaj o swoim Stwórcy”. Kiedy to czynisz, chcesz przede wszystkim podobać się Jehowie, a żywione do Niego uczucie wpływa na twój sposób wydawania pieniędzy. Starasz się zatem nie dopuścić do tego, by osobiste pragnienia przeszkodziły ci w służeniu Bogu z całej duszy (Mateusza 16:24-26). Zabiegasz o to, by twoje oko było „szczere”, to znaczy wpatrzone w Królestwo Boga oraz skoncentrowane na spełnianiu Jego woli (Mateusza 6:22-24). A Bożą zachętę, by ‛czcić Pana darami ze swojego mienia’, uznajesz za radosny przywilej (Przypowieści 3:9).

Młodzi, których warto naśladować

19. Jak w przeszłości młodzi ludzie pamiętali o swym Stwórcy?

¹⁹ Na szczęście wielu młodych — dawniej i dziś — pamiętało i pamięta o swoim Stwórcy. Mały Samuel niezłomnie trwał w służbie świątynnej, chociaż w jego otoczeniu szerzyła się niemoralność (1 Samuela 2:12-26). Podstępnej kusicielce, żonie Potyfara, nie udało się skusić młodego Józefa do popełnienia cudzołóstwa (1 Mojżeszowa 39:1-12). Jeremiasz, gdy był „jeszcze młody”, odważnie głosił w obliczu ostrego sprzeciwu (Jeremiasza 1:6-8). Mała dziewczynka izraelska nie obawiała się doradzić potężnemu dowódcy wojsk syryjskich, by szukał pomocy w Izraelu, gdzie mógł się dowiedzieć o Jehowie (2 Królewska 5:1-4). Młody Daniel i jego przyjaciele dochowali wierności, gdy w grę wchodziły prawa Boże dotyczące sposobu żywienia. A młodzieńcy Szadrach, Meszach i Abed-Nego woleli być wtrąceni do pieca ognistego, niż postąpić nielojalnie wobec Boga przez oddanie czci posągowi (Daniela 1:8, 17; 3:16-18; 2 Mojżeszowa 20:5).

20. Jak dziś wielu młodych pamięta o Stwórcy?

²⁰ Obecnie ponad 2000 osób w wieku od 19 do 25 lat służy w głównym ośrodku działalności Świadków Jehowy w stanie Nowy Jork w USA. Stanowią zaledwie drobną cząstkę dziesiątków tysięcy młodych ludzi, którzy na całym świecie pamiętają o swoim Stwórcy. Jak w starożytności Józef, oni również nie chcą utracić czystości moralnej. Wielu z nich, stojąc przed wyborem, komu będą służyć, postanowiło słuchać raczej Boga niż ludzi (Dzieje 5:29). W Polsce w 1946 roku 15-letnia Henryka Żur była torturowana za to, że nie chciała dopuścić się bałwochwalstwa. „W duchu możesz sobie myśleć, co chcesz”, doradzał jej jeden z oprawców, „tylko przeżegnaj się po katolicku”. Ponieważ się nie zgodziła, zawleczono ją do lasu i zastrzelono, lecz jej nadzieja na życie wieczne pozostała niewzruszona!b

21. Jakiej zachęty warto usłuchać i jakie to da rezultaty?

²¹ Jakże musieli radować serce Jehowy ci wszyscy młodzi, którzy w ciągu wieków dowiedli, że o Nim pamiętają! Czy zareagujesz na zachętę: „Pamiętaj o swoim Stwórcy”? Z pewnością zasługuje On na pamięć! Codziennie rozmyślaj o tym, co już uczynił dla ciebie i czego jeszcze dokona. Usłuchaj też rady: „Bądź mądry, synu mój, i rozweselaj moje serce, a będę mógł dać odprawę temu, kto mnie lży” (Przypowieści 27:11).

[Przypisy]

Czy sobie przypominasz?

◻ Jak można pomóc młodym ludziom uznać Boga za realną Osobę?

◻ Co to znaczy pamiętać o swoim Stwórcy?

◻ Jakiemu celowi powinno służyć zdobywanie wykształcenia?

◻ Dlaczego ważne jest mądre gospodarowanie pieniędzmi?

◻ Jakich młodych ludzi warto naśladować?

[Ilustracja na stronie 17]

Czy zastanawiasz się, dlaczego chodzisz do szkoły?

[Ilustracja na stronie 18]

Czy uczysz się mądrze gospodarować pieniędzmi?