Zdecydowani podążać Bożą drogą życia
Ileż korzyści odniosły osoby, które pragną służyć Bogu, ze zgromadzeń okręgowych pod hasłem „Boża droga życia”! Jedna z uczestniczek napisała, że był to „cudowny czas pouczeń, zachęt i duchowego oświecenia”.
INNY delegat powiedział, iż „nie brakowało powodów do radości oraz materiału do przemyśleń i do wprowadzenia w czyn”. Przyjrzyjmy się teraz bliżej samemu programowi.
Jezus Chrystus — droga, prawda i życie
Tak brzmiało motto pierwszego dnia zgromadzenia (Jana 14:6). W przemówieniu wstępnym wyjaśniono, że celem zgromadzenia jest przyjmowanie dalszych pouczeń o najlepszej drodze życia — o Bożej drodze życia. Jehowa uczy swój lud, jak ma chodzić Jego drogami. Udziela wskazówek za pośrednictwem Biblii, „niewolnika wiernego i roztropnego” oraz swego świętego ducha (Mateusza 24:45-47; Łukasza 4:1; 2 Tymoteusza 3:16). Jakimże przywilejem jest uczenie się od Władcy Wszechświata!
Do myśli przewodniej tego dnia dobrze pasował temat przemówienia kluczowego: „Okup złożony przez Chrystusa — Bożą drogą do wybawienia”. Kto pragnie się dostosować do Bożej drogi życia, koniecznie musi uznawać rolę Jezusa Chrystusa w zamierzeniu Jehowy. Mówca powiedział: „Bez Chrystusowej ofiary okupu żaden człowiek, niezależnie od swych wierzeń lub uczynków, nie mógłby się spodziewać, iż Bóg obdarzy go życiem wiecznym”. Następnie zacytował Ewangelię według Jana 3:16: „Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne”. Jeżeli chcemy okazywać wiarę w ofiarę okupu, musimy dokładnie poznać prawdę. Musimy również oddać się Jehowie, usymbolizować to chrztem w wodzie oraz żyć zgodnie z wzorem pozostawionym przez Jezusa Chrystusa (1 Piotra 2:21).
Popołudniową część programu otworzył wykład zatytułowany „Droga miłości nigdy nie zawodzi”. Omówiono w nim werset po wersecie ujmujący opis miłości podany przez Pawła w Liście 1 do Koryntian 13:4-8. Słuchaczom przypomniano, że niesamolubna miłość stanowi znak rozpoznawczy chrystianizmu i że bez miłości do Boga i bliźnich nie można oddawać czci Jehowie w sposób cieszący się Jego uznaniem.
Kolejnym punktem programu było trzyczęściowe sympozjum „Rodzice, wpajajcie swym dzieciom drogę Bożą”. Aby zachęcić dzieci do służenia Bogu, rodzice powinni dawać im dobry przykład pod względem czytania i studiowania Słowa Bożego. Mogą też wpajać im prawdę przez regularne studium rodzinne, uwzględniające potrzeby domowników. Bardzo ważne jest także angażowanie dzieci do różnych zadań w zborze oraz do służby polowej. Chociaż w tym niegodziwym świecie wychowywanie dzieci w bojaźni Bożej okazuje się nie lada wyzwaniem, przynosi wspaniałe owoce.
Po sympozjum wygłoszono przemówienie „Niech Jehowa kształtuje cię do użytku zaszczytnego”. Jak garncarz formuje naczynia z gliny, tak Bóg kształtuje tych, którzy pragną Mu służyć (Rzymian 9:20, 21). W tym celu udziela im rad na kartach swego Słowa i przez swą organizację. Jeżeli stawiamy się do dyspozycji, wyzyskujemy swoje możliwości i pozwalamy, by Jehowa kierował naszymi krokami, On pomoże nam w jak najpełniejszej mierze wykorzystać nasze zdolności.
Następnie przyszła pora na szczególny punkt programu, zatytułowany „Służba na polu misjonarskim”. Obecnie w 148 krajach na całej ziemi pracuje w charakterze misjonarzy 2390 chrześcijańskich kaznodziejów. Dają oni piękny przykład lojalności i gorliwości i okazują głęboką wdzięczność za przywilej usługiwania na terenach zagranicznych. Na zgromadzeniach międzynarodowych w tej części programu misjonarze sami opowiadali o radościach i trudach życia misjonarskiego.
Ostatnie przemówienie w tym dniu nosiło tytuł „Czy istnieje życie po śmierci?” Pytanie to nurtuje ludzkość już od tysięcy lat. Zastanawiają się nad nim wszystkie społeczeństwa. Rezultatem jest mnóstwo rzekomych odpowiedzi — tak różnych, jak zwyczaje i religie osób, które ich udzielają. Ludzie muszą się więc dowiedzieć prawdy.
Dlatego pod koniec wykładu mówca ogłosił wydanie nowej 32-stronicowej kolorowej broszury Co się dzieje z człowiekiem po śmierci? Publikacja ta sięga do korzeni nauki o nieśmiertelności duszy i analizuje, jak to się stało, że pogląd ten odgrywa kluczową rolę niemal we wszystkich religiach współczesnego świata. W ujmujący, prosty sposób wyjaśnia ona, co Biblia mówi o duszy, dlaczego człowiek umiera i co się z nim dzieje po śmierci. Przedstawia też nadzieję dla umarłych oraz dla żywych. Jakimże błogosławieństwem okaże się ta broszura dla wszystkich, którzy poszukują prawdy!
Baczcie pilnie, jak postępujecie
Cóż za stosowne motto dla drugiego dnia zgromadzenia! (Efezjan 5:15). Program przedpołudniowy skupiał się wokół dzieła głoszenia i czynienia uczniów. Po omówieniu tekstu dziennego przyszła kolej na punkt „Pomagajmy ludziom wejść na drogę wiodącą do życia”. Wykonywanie tej pilnej pracy wymaga pozytywnego nastawienia i pamiętania, że dzielenie się prawdą z drugimi to zarówno przywilej, jak i obowiązek. W I wieku n.e. większość ludzi odrzuciła Słowo Boże. Mimo sprzeciwu znaleźli się jednak tacy, ‛którzy byli odpowiednio usposobieni do życia wiecznego i uwierzyli’ (Dzieje 13:48, 50; 14:1-5). Dzisiaj sytuacja wygląda podobnie. Chociaż wielu odrzuca prawdę biblijną, nadal będziemy szukać osób reagujących przychylnie (Mateusza 10:11-13).
Następne przemówienie poświęcono wyzwaniu, jakim jest zanoszenie drugim życiodajnego orędzia. Coraz trudniej zastać ich w domu, toteż jeśli chcemy dotrzeć z dobrą nowiną o Królestwie do jak największej liczby ludzi, musimy być rzetelni i pomysłowi. W wielu krajach głosiciele osiągają dobre rezultaty, świadcząc przez telefon oraz w dzielnicach handlowych; dzięki temu spotykają osoby, z którymi trudno byłoby się skontaktować w inny sposób.
Przemówienie „Uczmy ich wszystkiego, co nakazał Chrystus” kładło nacisk na podnoszenie jakości naszej służby. Doskonalimy swe umiejętności, gdy uczymy się od drugich i wyzyskujemy znakomite szkolenie otrzymywane na zebraniach zborowych. Skuteczne nauczanie daje coraz większą radość i zadowolenie w naszym dziele zapoznawania ludzi z prawdą biblijną.
Program przedpołudniowy zakończyło przemówienie na temat roli oddania się Bogu i chrztu. Mówca podkreślił między innymi, że jeśli pokładamy całkowitą ufność w Bogu i usilnie się staramy spełniać Jego wolę, to możemy liczyć na Jego błogosławieństwo i wsparcie. Pewien mędrzec napisał: „Zważaj na niego [Boga] na wszystkich swych drogach, a on wyprostuje twe ścieżki” (Przysłów 3:6). Chrzest był jednym z najradośniejszych i najważniejszych wydarzeń podczas zgromadzeń, potwierdził bowiem, że wielu wstąpiło na Bożą drogę życia.
Po przerwie sesję popołudniową rozpoczęło przemówienie „Służmy Bogu z myślą o bezkresnym życiu”. Zamierzenie Boże, według którego posłuszni ludzie mają Mu wiecznie służyć na ziemi, na pewno się spełni. Jakże stosowne jest więc koncentrowanie umysłu, planów i nadziei na służeniu Jehowie z myślą o wieczności! Wprawdzie chcemy mieć wyraźnie w pamięci „dzień Jehowy”, nie możemy jednak zapominać, że naszym celem jest wielbienie Go przez całą wieczność (2 Piotra 3:12). Ponieważ nie wiemy dokładnie, kiedy Jezus wywrze pomstę Bożą, zachowujemy czujność i staramy się codziennie dawać dowody, że służymy Jehowie z niesamolubnych pobudek.
Dwa kolejne wykłady poświęcono wnikliwej analizie czwartego rozdziału Listu Pawła do Efezjan. Wspomniano między innymi o błogosławieństwach, jakich zaznajemy dzięki „darom w ludziach” — wykwalifikowanym mężczyznom ustanowionym przez ducha świętego. Starsi udzielają rad i wskazówek dla naszego duchowego dobra. Ponadto natchniony list Pawła zachęca chrześcijan, by przyoblekli się w „nową osobowość” (Efezjan 4:8, 24). Zbożna osobowość wyróżnia się takimi przymiotami, jak współczucie, życzliwość, uniżenie umysłu, łagodność, wielkoduszna cierpliwość i miłość (Kolosan 3:12-14).
W zakres pilnego baczenia, jak postępujemy, wchodzi zachowywanie siebie nie splamionym przez świat i właśnie tego dotyczyło następne przemówienie. Musimy przejawiać równowagę w doborze rozrywki, w życiu towarzyskim i w zabieganiu o dobra materialne. Jeśli stosujemy się do rady z Listu Jakuba 1:27, by zachowywać siebie nie splamionym przez świat, pozostajemy czyści w oczach Bożych i mamy spokojne sumienie. Możemy też prowadzić sensowne życie i zaznawać błogosławieństw w postaci pokoju, duchowej pomyślności i wspaniałego towarzystwa.
Potem przedstawiono trzyczęściowe sympozjum „Młodzi — podążajcie drogą Bożą”. Dziewczęta i chłopcy, świadomi tego, że Bóg ich kocha i z uznaniem patrzy na to, jak ze wszystkich sił popierają prawdziwe wielbienie, powinni ćwiczyć swe władze poznawcze, by Mu wiernie służyć. Jedną z możliwości ich rozwijania jest codzienne czytanie Słowa Bożego i rozmyślanie nad jego treścią. Pozwoli to nam poznać drogi Jehowy (Psalm 119:9-11). Ćwiczenie władz poznawczych polega też na przyjmowaniu dojrzałych rad udzielanych przez rodziców i starszych oraz podawanych na łamach publikacji Towarzystwa. Młodzi, którzy używają władz poznawczych we właściwy sposób, unikają wszystkiego, co charakteryzuje ten świat odstręczony od Boga, a więc przesadnego zabiegania o dobra materialne, nieczystej mowy i nieumiarkowanego korzystania z wypoczynku. Podążanie Bożą drogą życia zapewnia prawdziwe szczęście zarówno młodym, jak i starym.
Ostatnie przemówienie w tym dniu nosiło tytuł „Stwórca — Jego osobowość i Jego drogi”. Mówca wspomniał, że miliardy ludzi nie zna Stwórcy, po czym powiedział: „Chcąc znaleźć prawdziwy sens życia, trzeba nabyć wiedzy o Stwórcy, naszym Bogu, trzeba poznać Jego osobowość i kroczyć Jego drogami. (...) Otaczający nas świat oraz nasze ciało rzeczywiście dostarczają licznych argumentów, którymi możesz się posłużyć, by pomóc ludziom uznać istnienie Stwórcy oraz znaleźć sens życia, mający z Nim bezpośredni związek”. Następnie mówca zajął się dowodami potwierdzającymi, że mądry, kochający Stwórca jest kimś realnym. Na koniec ogłosił wydanie nowej książki — Czy istnieje Stwórca, który się o ciebie troszczy?
„To jest ta droga. Chodźcie nią”
Tak brzmiała myśl przewodnia trzeciego dnia zgromadzenia (Izajasza 30:21). Program rozpoczęło fascynujące sympozjum złożone z trzech przemówień na temat świątyni, którą w wizji ujrzał Ezechiel. Wizja ta ma ogromne znaczenie dla ludu Bożego, gdyż dotyczy czystego wielbienia w naszych czasach. Aby ją zrozumieć, trzeba pamiętać, że wielka duchowa świątynia Jehowy wyobraża Jego postanowienia związane z czystym wielbieniem. Kiedy omawiano kolejne elementy wizji, słuchacze analizowali swój udział w popieraniu pracy życzliwych nadzorców wchodzących w skład namaszczonego ostatka, jak również przyszłych członków klasy naczelnika.
Nieco później przedstawiono barwny, kostiumowy dramat biblijny pod tytułem „Rodziny, pielęgnujcie zwyczaj codziennego czytania Biblii!” Ukazano w nim wiarę i odwagę trzech Hebrajczyków, którzy nie chcieli się pokłonić przed złotym posągiem postawionym przez babilońskiego króla Nebukadneccara (Nabuchodonozora). Celem tego dramatu było zademonstrowanie, że Biblia nie tylko opisuje starożytne dzieje, ale też zawiera naprawdę praktyczne rady zarówno dla dzisiejszej młodzieży, jak i dla dorosłych.
Po południu nadszedł czas na wykład publiczny „Jedyna droga do życia wiecznego”. Mówca wyjaśnił, jak ludzkość popadła w niewolę grzechu i śmierci, a na koniec pobudził wszystkich do myślenia, oznajmiając: „Motto dzisiejszego dnia tego zgromadzenia zaczerpnięto z Księgi Izajasza 30:21, gdzie czytamy: ‚Twoje uszy usłyszą za tobą słowo, mówiące: „To jest ta droga. Chodźcie nią” — gdybyście poszli w prawo lub gdybyście poszli w lewo’. Jak można usłyszeć ten głos? Przez słuchanie Słowa Bożego i stosowanie się do wskazówek, których nasz Wspaniały Nauczyciel, Jehowa Bóg, udziela za pośrednictwem Biblii Świętej oraz nowożytnej organizacji chrześcijańskiej. Oto jedyna droga do życia wiecznego”.
Po streszczeniu artykułu ze Strażnicy przewidzianego do studium na dany tydzień nastała pora na ostatnie przemówienie, zatytułowane „W dalszym ciągu podążajmy drogą Jehowy”. Mówca przypomniał główne punkty programu. Następnie odczytał rezolucję wyrażającą nasze zdecydowanie dalszego kroczenia drogą Bożą.
Rezolucję kończyły takie oto dobitne słowa: „Jesteśmy przekonani, że życie według zasad, rad i wskazówek Pisma Świętego stanowi już dziś najlepszą drogę życiową i kładzie wspaniały fundament na przyszłość, dzięki czemu możemy się mocno uchwycić rzeczywistego życia. Przede wszystkim zaś przyjmujemy tę rezolucję dlatego, że miłujemy Jehowę Boga całym sercem i umysłem, całą duszą i siłą!” Wszyscy obecni poparli to oświadczenie głośnym „Tak!”
[Ramka i ilustracja na stronie 8]
Czy istnieje Stwórca, który się o ciebie troszczy?
Nowa książka pod powyższym tytułem omawia przekonujące dowody na to, że istnieje Stwórca, Jehowa, oraz przedstawia Jego przymioty. Przeznaczono ją szczególnie dla ludzi wykształconych, którzy nie wierzą w Boga. Ta 192-stronicowa publikacja umocni również wiarę osób już uznających istnienie Boga i przybliży im Jego osobowość i Jego drogi.
W książce Czy istnieje Stwórca, który się o ciebie troszczy? nie zakłada się z góry, że czytelnicy wierzą w Boga. Przeciwnie, wykazano w niej, jak istnienie Stwórcy poświadczają najnowsze odkrycia i koncepcje naukowe. Oto kilka tytułów rozdziałów: „Co mogłoby nadać głębszy sens twemu życiu?”, „Kontrowersje wokół pochodzenia wszechświata” oraz „Jesteś niepowtarzalny!” Inne wyjaśniają, dlaczego możemy być pewni, że Biblia została natchniona przez Boga. Ta nowa książka pomaga też wyrobić sobie ogólny pogląd na Biblię, objawiającą osobowość i drogi Stwórcy. Tłumaczy, dlaczego Bóg dopuszcza tyle cierpień i w jaki sposób całkowicie je usunie.
[Ilustracje na stronie 7]
Ochrzczono wiele osób
[Ilustracje na stronie 7]
Albert D. Schroeder z Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy ogłasza wydanie nowej broszury
[Ilustracje na stronach 8, 9]
Wzruszający dramat zachęcił do codziennego czytania Biblii