Piotr i Ananiasz skłamali — lekcja dla nas

Ktoś kłamie, gdy mówi coś, o czym dobrze wie, że to nieprawda. Czy zdarzyło ci się skłamać? —a Przytrafia się to nawet dorosłym, którzy służą Bogu. Jedną z takich osób na pewno znasz z Biblii. To Piotr, należący do 12 apostołów Jezusa. Posłuchaj, jak to się stało, że skłamał.

Po aresztowaniu Jezus zostaje zabrany do domu arcykapłana. Jest już dobrze po północy. Piotrowi udaje się niepostrzeżenie dostać na dziedziniec tego domu. Jednak w świetle ogniska rozpoznaje go służąca, która wcześniej go tam wpuściła. Mówi: „Ty też byłeś z Jezusem”. Przestraszony Piotr zaprzecza.

W Biblii czytamy, że potem ‛zauważa go inna dziewczyna’. Ona także twierdzi: „Ten człowiek był z Jezusem”. Piotr znowu zaprzecza. Po chwili podchodzą do niego jacyś ludzie i mówią: „Na pewno też jesteś jednym z nich”.

Piotr jest przerażony. Po raz trzeci ucieka się do kłamstwa. „Nie znam tego człowieka!” — wykrzykuje. Wtedy słyszy pianie koguta. Jezus spogląda na Piotra, a ten przypomina sobie jego słowa sprzed kilku godzin: „Zanim kogut zapieje, trzykrotnie się mnie zaprzesz”. Piotr wybucha płaczem. Jest mu tak przykro!

Czy i ty możesz się znaleźć w podobnej sytuacji? — Wyobraź sobie, że w szkole inni uczniowie zaczynają rozmawiać o Świadkach Jehowy. Jeden mówi: „Oni nie śpiewają hymnu”. Drugi dorzuca: „I nie obchodzą urodzin”. A trzeci dodaje jeszcze: „Nie wierzą nawet w Jezusa, bo nie obchodzą Bożego Narodzenia!”. Nagle któryś z nich odwraca się i pyta: „A ty przypadkiem nie należysz do tej religii?”. I co wtedy odpowiesz? —

Dobrą odpowiedź trzeba mieć obmyśloną już wcześniej. Piotr nie był przygotowany. Gdy znalazł się pod presją, skłamał! Potem jednak bardzo żałował tego, co zrobił, i Bóg mu wybaczył.

Skłamał także Ananiasz, inny naśladowca Jezusa z I wieku. Ale Bóg nie przebaczył ani jemu, ani jego żonie, Safirze, która przyłączyła się do kłamstwa męża. Zobaczmy, dlaczego nie otrzymali oni Bożego przebaczenia.

Dziesięć dni po tym, jak Jezus opuścił apostołów i wrócił do Ojca w niebie, w Jerozolimie ochrzczonych zostało około 3000 osób. Wiele z nich przybyło na święto Pięćdziesiątnicy z odległych krain. Gdy ludzie ci przyłączyli się do uczniów Jezusa, zapragnęli dłużej zostać w mieście, żeby dowiedzieć się czegoś więcej o nowej wierze. Chcąc zapewnić im środki do życia, niektórzy współwyznawcy przekazywali na ten cel własne pieniądze.

Ananiasz i Safira sprzedali swoje pole właśnie po to, by wspomóc nowo ochrzczonych. Kiedy Ananiasz przyniósł pieniądze apostołom, powiedział, że to cała uzyskana suma. Ale prawda wyglądała inaczej! Ananiasz zatrzymał część zapłaty dla siebie. Bóg powiadomił o tym Piotra, który oznajmił Ananiaszowi: „Postąpiłeś fałszywie nie wobec ludzi, lecz wobec Boga”. Kłamca od razu padł martwy. Jakieś trzy godziny później zjawiła się jego żona. Nie wiedząc, co spotkało męża, również skłamała. I umarła tak samo jak on.

Z tych dwóch relacji wypływa ważna lekcja: trzeba mówić prawdę! Wszyscy musimy się tego uczyć. Oczywiście każdemu zdarzają się potknięcia, zwłaszcza w młodym wieku. Czy nie cieszysz się więc, że Jehowa cię kocha i że może ci przebaczyć tak jak Piotrowi? — Ale pamiętaj: trzeba mówić prawdę. Gdybyśmy skłamali, powinniśmy prosić, a nawet błagać Boga o wybaczenie tego poważnego błędu. Na pewno tak właśnie postąpił Piotr i Bóg okazał mu miłosierdzie. Jeśli będziemy się mocno starać, żeby w przyszłości nigdy nie skłamać, to Bóg i nam przebaczy nasze potknięcia.