Skrzynka pytań

Czy są wypadki, w których sługa pomocniczy może wygłosić wykład poza własnym zborem?

Obowiązek „nauczania” Pismo święte nakłada na starszych (1 Tym. 5:17; 3:2). Gdzie to tylko jest możliwe, tam starsi powinni wygłaszać wykłady biblijne. Gdy nie ma tylu starszych, nawet po uwzględnieniu wymiany mówców między zborami, wówczas grono starszych może wyznaczyć niektórych sług pomocniczych do wygłaszania wykładów publicznych (lub do udziału w sympozjum) w swoim zborze macierzystym.

W normalnych warunkach tylko starsi otrzymują przywilej wygłaszania wykładów publicznych, zarówno w innym, jak i we własnym zborze. Jeżeli jednak w danej okolicy nie ma dość starszych, to w celu zapewnienia zborowi regularnego wygłaszania wykładów można zapraszać sług pomocniczych z sąsiednich zborów. Gdy taka prośba wpłynie na ręce nadzorcy przewodniczącego i gdy miejscowe grono starszych uzna, że słudzy pomocniczy z ich zboru podołają temu zadaniu, to zostaną wyznaczeni do występowania w charakterze mówców publicznych w innych zborach. W zasadzie jednak do innych zborów powinni być wysłani w roli mówców tylko starsi.

Tam, gdzie z braku mówców nie można regularnie wygłaszać wykładów biblijnych, proponujemy, żeby odczytać w ośrodku służby materiał przewidziany przez Towarzystwo w wykładzie, z podaniem wszystkich wersetów, które obecni mogliby odczytywać i omawiać. W ten sposób i do nich dotrze przewidziany dla wszystkich pokarm duchowy w ramach pięciu zebrań zborowych.