Wspieranie drugich w ośrodku służby
1 Pierwsi chrześcijanie spotykali się w domach prywatnych, żeby wspólnie wielbić Jehowę (Rzym. 16:3, 5; Filem. 1, 2). Również dzisiaj w wielu krajach zebrania zborowe odbywają się w mieszkaniach naszych braci. Nawet tam, gdzie są Sale Królestwa, jedno z zebrań — zborowe studium książki — prowadzi się zazwyczaj w mniejszych grupach, i to postanowienie spotyka się z błogosławieństwem Jehowy.
2 Zgromadzanie się mniejszymi grupami, ośrodkami służby, ma swoje dobre strony. Daje starszym możliwość poświęcania więcej uwagi duchowym postępom poszczególnych osób, o co znacznie trudniej na większych zgromadzeniach. Nadzorca ośrodka obowiązany jest dobrze się zapoznać z wszystkimi głosicielami wchodzącymi w skład takiej grupy, troszczyć się o nich i zaspokajać ich potrzeby duchowe (Prz. 27:23, NP). Powinien też współpracować z nimi w służbie polowej i od czasu do czasu ich odwiedzać.
3 Zebrania odbywają się na ogół w miejscach najdogodniejszych dla większości głosicieli. Z tego też powodu w tych samych miejscach są urządzane zbiórki do służby polowej. Czy regularnie przychodzisz na takie zbiórki? Czy starasz się pracować z różnymi głosicielami ze swojego ośrodka, zamiast się ograniczać do jednej lub dwóch wybranych osób? Dzięki takiej pracy możesz się przyjrzeć, jak inni sobie radzą w służbie polowej. Dobrze jest umawiać się na nią zaraz po zakończeniu zebrania.
INTERESOWANIE SIĘ INNYMI
4 Czy chciałbyś, żeby na zebraniach panowała miła, rodzinna atmosfera? Zależy to w znacznej mierze od tego, czy wszyscy w ośrodku się wzajemnie sobą interesują (Gal. 6:10). Czy na przykład jesteś zaniepokojony, gdy ktoś nie przychodzi na zebrania, i czy rozmawiasz z nim na ten temat? Gdyby ktoś z rodziny nie zasiadł do wspólnego obiadu, fakt ten zapewne nie uszedłby uwagi pozostałych domowników. Podobnie wszyscy, którzy należą do ośrodka, powinni się troszczyć o siebie nawzajem. Gdzie panuje taki duch, tam bracia czują się bardziej ze sobą związani, co stanowi dla nich dodatkową zachętę do regularnego korzystania ze wspólnych „posiłków”. Jeżeli zatem chcesz, żeby w twoim ośrodku panowała rodzinna atmosfera, okazuj więcej zainteresowania drugimi.
5 Jak jeszcze można przejawiać szczere zainteresowanie drugimi? Na przykład przed zebraniem i po nim dobrze jest nawiązywać rozmowy, zamiast ograniczać się do wypowiadania kilku zdawkowych zdań. Niektórzy są nieśmiali, ale chcieliby z kimś porozmawiać; będą ci wdzięczni, gdy do nich podejdziesz i o coś zagadniesz. Jest też wiele innych możliwości interesowania się drugimi. Być może nadzorca ośrodka ma jakieś sugestie. Dlaczego nie miałbyś go o to zapytać?
6 A jak postąpić, gdy widać, że ktoś jest zniechęcony lub przeżywa trudności? Biblia radzi ‛pokrzepiać w rozmowach dusze przygnębione’ (1 Tes. 5:14). Kto leży chory, ten z pewnością się ucieszy, gdy go odwiedzimy i zaofiarujemy mu pomoc. Pokrzepi go nawet sama świadomość, że się o nim pamięta i chce go wesprzeć. Nadzorca ośrodka powinien jak troskliwy ojciec być wyczulony na wszelkie oznaki zniechęcenia i chętnie spieszyć drugim z pomocą.
CO TY MOŻESZ ZROBIĆ?
7 Jest wiele innych sposobów wspierania naszych braci. Należy do nich m.in. dawanie dobrego przykładu. Gdy przychodzisz na zebrania stosownie ubrany, zachęcasz innych do podobnego postępowania. Stajesz się wzorem dla tych, którzy niezbyt dbają o swój wygląd zewnętrzny. A czy starasz się nie spóźniać, żeby nie przeszkadzać innym w korzystaniu z programu?
8 Niekiedy zebrania odbywają się w mieszkaniach osób w podeszłym wieku i słabego zdrowia. Czy nie należałoby zadbać o to, żeby głosiciele młodsi i sprawniejsi pomogli w sprzątaniu tych małych „Sal Królestwa”? Byłby to niewątpliwie dobry sposób ‛wspierania słabych’ i dowód troski o nasze miejsca zgromadzeń (1 Tes. 5:14).
9 Zebrania są bardziej ożywione, gdy się do nich dobrze przygotowujemy, podkreślając sobie kluczowe myśli w naszych publikacjach, i gdy dajemy komentarze własnymi słowami. Będą też bardziej pouczające, gdy wcześniej zapoznamy się z wersetami biblijnymi podanymi w rozważanym artykule i na zebraniu właściwie je objaśnimy. Niektórzy znajdują jeszcze czas na szukanie dodatkowego materiału, a potem dzielą się uzyskanymi wiadomościami. Takie postępowanie jest godne pochwały. Wszystko to przyczynia się do zbudowania i pokrzepienia na duchu uczestników zebrań.
10 Kto regularnie spotyka się na zebraniach z ośrodkiem służby, ten zaznaje licznych błogosławieństw Jehowy. Podczas zebrań nie tylko sami korzystamy z niezbędnej pomocy, ale też przyczyniamy się do pokrzepienia drugich. Jeżeli nie uczęszczasz regularnie na wszystkie zebrania, to postaraj się dokonać zmian w swoim rozkładzie zajęć, żebyś mógł odnosić pełny pożytek z tego wspaniałego postanowienia, powziętego przez Jehowę i Jego organizację.