Nauczanie tych, którzy się wymawiają
1 Nauczanie podczas pracy od domu do domu nie jest łatwym zadaniem. Ludzie nie oczekują naszej wizyty i najczęściej unikają wdawania się w rozmowę, żeby szybko powrócić do swoich zajęć. Jeśli jednak starannie przygotujemy słowa wstępne, możemy niektórych zainteresować orędziem Królestwa, a nawet sprawić, że przestaną się wymawiać. Chcemy pomagać ludziom w poznawaniu prawdy i gdy nam się udaje osiągnąć ten cel, wtedy spełniamy nasz obowiązek ‛uczenia ich’ dobrej nowiny (Mat. 28:19, 20).
2 Czy zauważyłeś, że najczęściej ludzie posługują się tymi samymi dwoma lub trzema utartymi powiedzonkami? Jeżeli chcemy być skutecznymi nauczycielami dobrej nowiny, to musimy się starannie przygotowywać, żeby życzliwie i taktownie odpowiadać na takie wymówki (Kazn. 12:10). W miarę możności starajmy się powiedzieć coś istotnego na temat Królestwa.
POZYTYWNE NASTAWIENIE
3 Niezrażanie się od razu tym, że rozmówca się wymawia, może nam pomóc w nauczaniu. Wymówka często pozwala wniknąć głębiej w jego sposób myślenia. Może nawet stanowić punkt wyjścia do rozmowy. Spróbuj znaleźć wspólną płaszczyznę porozumienia. Następnie, trzymając się tego punktu wyjściowego, bądź gotów poprowadzić rozmowę opartą na Biblii.
4 Weźmy na przykład sytuację, w której nasz rozmówca wymawia się, że jest katolikiem. Można by wtedy powiedzieć: „To na pewno odmawia pan(i) modlitwę ‛Ojcze nasz’ (Mat. 6:9-13). My także modlimy się o przyjście Królestwa Bożego i prosimy, aby wola Boga działa się na ziemi, tak jak w niebie. Czy zastanawiał(a) się pan(i), czym jest Królestwo Boże i w jaki sposób doprowadzi do tego, że na ziemi będzie się dziać wola Stwórcy?” Pozwól się wypowiedzieć, a potem sam odpowiedz na te pytania.
5 A jak byś zareagował na wymówkę: „Mam swój kościół”? W takim wypadku warto się tym zainteresować. Zapytaj rozmówcę, jaką religię wyznaje. Mógłbyś na przykład powiedzieć: „Czy mam przez to rozumieć, że pan(i) jest katolikiem (katoliczką)?” Gdy już nawiążesz rozmowę i domownik zauważy, że jego wypowiedzi nie są ci obojętne, możesz zaznaczyć: „Cieszę się, że pan(i) mi to powiedział(a)”, i poprowadzić dalszą rozmowę na podstawie modlitwy wzorcowej, warunków panujących na świecie itp. Jeżeli domownik powie, jaką religię wyznaje, możesz odpowiedzieć: „Jako [katolik] na pewno pragnie pan(i), żeby na ziemi zapanował pokój. Czy będzie to kiedyś możliwe? A jeśli tak, to jak do tego dojdzie?” Tu możesz nawiązać do odpowiedzi domownika oraz do bieżącego „Tematu do rozmów”.
6 Gdy rozmówca jest naprawdę zajęty, najlepiej byłoby przedstawić orędzie w kilku słowach i umówić się na inny dzień. Można by na przykład powiedzieć tak: „Rozumiem i dlatego już nie będę zabierać czasu. Chciałbym jedynie pozostawić to czasopismo. Miałem zamiar porozmawiać z panem (panią) o [podaj tytuł artykułu z czasopisma]. Ale skoro nie ma pan(i) teraz czasu, zachęcam do zapoznania się z tym tematem w wolnej chwili”.
UPRZEDZANIE WYMÓWEK
7 Czasami wymówki można uprzedzić. Niektórzy głosiciele widząc, że ktoś jest zajęty, mówią: „Odwiedzamy ludzi, którzy są zajęci”, po czym zaczynają rozwijać „Temat do rozmów”.
8 Chcąc skutecznie nauczać w pracy od domu do domu, trzeba zawczasu pomyśleć o tym, jak odpowiadać na najczęściej spotykane wymówki. Gdy się przygotujemy, żeby skutecznie nauczać także ludzi, którzy się wymawiają, okażemy tym posłuszeństwo wobec nakazu Jezusa i damy dowód szczerej troski o ich pomyślność (Ezech. 3:17-19).