Obierz sobie za cel służbę pełnoczasową
1 Działalnością mającą bezpośredni związek z dopełnieniem naszego oddania się Bogu i dostąpieniem życia wiecznego jest chrześcijańska służba kaznodziejska (Rzym. 10:10; 1 Tym. 4:16). Gdy Jezus zapraszał drugich, aby zostali jego naśladowcami, nie ukrywał, że miał na myśli również rozgłaszanie Królestwa Bożego (Łuk. 9:57-62). Chociaż nasza odpowiedź na to zaproszenie może nie wymagać zmiany zatrudnienia, to jednak na pewno prowadzi do zmian w ocenie tego, czemu powinniśmy dawać pierwszeństwo. Najważniejszą działalnością jest ‛rozpowiadanie szeroko zalet’ Jehowy, z którym łączy się zadanie pozyskiwania uczniów (1 Piotra 2:9; Mat. 24:14; 28:19, 20). Tak więc w życiu tych, którzy się oddali na spełnianie woli Jehowy, wszystko skupia się wokół służby kaznodziejskiej. Niejeden z tych, którym pozwalają na to warunki, obiera sobie za cel służbę pełnoczasową (2 Kor. 4:1, 7).
ŻYCIE, KTÓRE USZCZĘŚLIWIA
2 Spoglądając wstecz na 54 lata służby pełnoczasowej, pewien pionier napisał: „Radość, którą daje Jehowa, znacznie przewyższa wszelkie utrapienia. Gdybym miał rozpoczynać życie od nowa, chętnie spędziłbym cały czas na wychwalaniu wielkiego Boga, Jehowy”. Żadna świecka kariera ani świecki zawód nie mogą zapewnić takiego uczucia wewnętrznego zadowolenia i radości, jakie daje tego rodzaju droga życiowa. Podjęcie służby pełnoczasowej jest oznaką prawdziwej pobożności, która umożliwia dostąpienie już teraz bezcennej nagrody i niezawodnych błogosławieństw w przyszłości (1 Tym. 4:8).
3 Służba pełnoczasowa bardzo uszczęśliwia, ponieważ wiąże się ze szczodrym dawaniem (Dzieje 20:35). Im pełniej ktoś się angażuje w sprawy Królestwa, tym bardziej pielęgnuje i umacnia najcenniejsze więzy przyjaźni z Jehową i Jego Synem Jezusem Chrystusem (Łuk. 16:9; 1 Kor. 15:58). Jest to dla niego źródłem zadowolenia i zapewnia mu czyste sumienie, gdyż działa z całej duszy odpowiednio do swych warunków. Z uwagi na większą dyscyplinę wewnętrzną, może więcej zdziałać w posłuszeństwie wobec nakazu Chrystusa, żeby ‛szukać najpierw Królestwa i Jego sprawiedliwości’ (Mat. 6:33).
RÓBCIE POSTĘPY W SŁUŻBIE
4 Zmierzanie do celu wiąże się z dążeniem do systematycznych postępów w jakiejś dziedzinie lub w staraniach o coś. Stopniowe postępy mają istotne znaczenie dla zachowania radości i gorliwości w służbie pionierskiej. Jehowa zapewnia nam szkolenie duchowe na zebraniach zborowych i większych zgromadzeniach. Dochodzą do tego spotkania ze starszymi w grudniu oraz z nadzorcą obwodu w czasie jego wizyty. W tygodniu zgromadzeń obwodowych odbywają się specjalne spotkania z pionierami. Czy notujesz sobie wspaniałe rady udzielane na tych spotkaniach i czy sumiennie stosujesz się do nich?
5 Jeżeli jeszcze nie prowadzisz owocnego studium biblijnego, czy wytknąłeś sobie taki cel? Czy nie mógłbyś ulepszyć wstępów, którymi nawiązujesz rozmowy przy drzwiach, albo sposobu odpierania zarzutów, z którymi się najczęściej spotykasz na swoim terenie? Czy zastanawiasz się nad przywilejem opracowywania terenu nikomu nie przydzielonego czy nawet nad tym, żeby chwilowo albo na stałe przenieść się na teren zboru, który potrzebuje pomocy? W ten sposób i pod wieloma innymi względami możesz robić postępy w służbie i udoskonalać swoje możliwości wykonywania dzieła Bożego.
6 Jeżeli poważnie bierzesz pod uwagę przyłączenie się do licznego grona tych, którzy teraz, jesienią podejmują służbę pionierską, nie ustawaj w modlitwach do Jehowy w tej sprawie (Mat. 7:7, 8). Wielu uczy się polegać na Jehowie przez podjęcie najpierw pomocniczej służby pionierskiej.
7 Do pełnienia służby pionierskiej nie są potrzebne jakieś niezwykłe zdolności ani szczególny dar. Potrzebna jest prawdziwa miłość do Boga i ludzi oraz gotowość ponoszenia ofiar (Mat. 22:37-39; Filip. 4:13). Chrześcijańska służba kaznodziejska pomaga wyrabiać w sobie przymioty wymagane od ludzi, którzy chcą przeżyć Armagedon. Pełnoczasowe zmierzanie do tego celu pogłębi twoją miłość i wiarę, radość i pokój (Gal. 5:22, 23). A zatem dąż do podjęcia pionierskiej służby kaznodziejskiej i potem trwaj w niej!