Z całej duszy bierz udział w służbie polowej
Część 1: Z wdzięczności dla Jehowy
1 Wdzięczność dla Jehowy oraz docenianie wszystkiego, co On dla nas czyni, skłaniają do pełnienia służby z całej duszy (2 Sam. 22:2, 3). Natomiast współczucie dla ludzi, którzy znajdują się w trudnym położeniu, będąc oddaleni od Boga, pobudza do wysilania się w służbie (Mat. 9:36; 2 Kor. 5:14, 15). Im bardziej jesteśmy oddani Jehowie i zatroskani o ludzi, tym mocniej będzie to nas mobilizować do gorliwego głoszenia dobrej nowiny (Mat. 22:37-39). Wtedy naszą służbę będziemy uważać za skarb o ogromnej wartości (2 Kor. 4:7). Jak pielęgnować w sobie takie docenianie?
ROZBUDZANIE DOCENIANIA
2 Istotne znaczenie ma osobiste i zborowe studium Biblii oraz połączone z modlitwą rozmyślanie, bo to pomaga zacieśnić więź z Jehową oraz dostrzec piękno Jego przymiotów i osobowości. Czy nadążasz za cotygodniowym programem czytania Biblii? Czy regularnie przeznaczasz czas na studiowanie publikacji Towarzystwa? Czy przygotowujesz się do wszystkich zebrań zborowych, przychodzisz na nie i bierzesz w nich udział? (Hebr. 10:24, 25). Podczas osobistego studium Biblii i po jego zakończeniu warto rozmyślać nad danym materiałem, by rozbudzać w sercu docenianie dla ujmujących przymiotów naszego życzliwego Boga i dla Jego postanowień co do prawdziwego wielbienia (Ps. 27:4).
3 Nasze docenianie możemy też zwiększać przez obserwowanie przykładnego postępowania tych, którzy z całej duszy służą Jehowie. Prorok Jeremiasz pałał żarliwością dla dzieła, które mu zlecono (Jer. 20:9). Jezus dał wzór w przejawianiu ducha doceniania i gorliwości (Jana 4:34). Apostoł Paweł trudził się w służbie, czym wyrażał wdzięczność za miłosierdzie okazane mu przez Boga (1 Tym. 1:12, 13, 17). Zastanawiając się nad dawnymi i współczesnymi przykładami, możemy rozwijać w sobie podobne docenianie, dzięki czemu będziemy pełnić naszą służbę z całej duszy.
4 Kiedy poznajemy chwalebne i wspaniałe cechy świadczące o dostojeństwie Jehowy i gdy interesujemy się Jego cudownymi dziełami, pobudza nas to do głoszenia o Jego wielkości i do radosnego opowiadania o Jego chwale (Ps. 145:5-7). Przez pilne szukanie sposobności rozprzestrzeniania orędzia Królestwa dajemy dowód, że cenimy sobie możliwość dawania świadectwa o imieniu Bożym (Łuk. 6:45).
5 A czy są jeszcze inne czynniki, które pobudzają nas do pełnienia służby z całej duszy? Jeśli tak, to co się do nich zalicza? Jak mogą pomóc starsi, słudzy pomocniczy, pionierzy i inni doświadczeni głosiciele Królestwa? Jaką rolę w rozbudzaniu zapału do służby odgrywa wyznaczanie sobie określonych celów? Jakich błogosławieństw możemy się spodziewać? Na te i inne pytania znajdziemy odpowiedź w kolejnych czterech artykułach z tej serii, które się ukażą w następnych wydaniach Naszej Służby Królestwa.