Zborowe studium książki
Część 3: Organizowanie służby polowej
1 W miejscu, gdzie się odbywa zborowe studium książki, nie tylko studiuje się grupowo Biblię, ale też organizuje zbiórki do służby polowej. Urządza się je w porze najdogodniejszej dla większości głosicieli. Stanowią one praktyczną pomoc dla osób wyruszających do służby polowej.
2 Grupy, w których studium i służba odbywa się prawidłowo, wzrastają pod względem duchowym. Któż z nas nie odniósł pożytku z zachęt oraz z sugestii, jak odpowiadać na zarzuty, nawiązywać rozmowy, proponować studium biblijne albo dokonywać odwiedzin ponownych? Właśnie takiego wsparcia udzielają nam głosiciele i pionierzy, z którymi spotykamy się w grupie zborowego studium książki (Gal. 6:9,10).
ROLA PROWADZĄCEGO
3 Prowadzący to studium organizuje w swej grupie działalność kaznodziejską i w niej przewodzi. Regularnie wyrusza z głosicielami do służby polowej (1 Piotra 5:2, 3). Starannie przygotowane zbiórki do służby, na których są podawane biblijne i praktyczne wskazówki, wyposażają grupę do działalności. Na ogół lepiej jest, gdy każda grupa zborowego studium książki ma własne zbiórki do służby polowej, niż gdy wszystkie grupy spotykają się razem. Niemniej w razie potrzeby dwie małe grupy mogą wspólnie urządzać zbiórki. Jeśli zbiórki odbywają się po studium Strażnicy, powinny być krótkie. Po ich zakończeniu każdy prowadzący zborowe studium książki zatroszczy się o swoją grupę.
4 Systematyczne organizowanie pracy polowej stanowi zachętę do regularnego udziału w służbie. Gdy zbiórki odbywają się w zaplanowanym czasie i miejscu, głosiciele chętnie uwzględniają je w swoim rozkładzie zajęć, wiedzą bowiem, że będzie gdzie i z kim popracować (por. Łuk. 10:1). Gdyby prowadzący studium książki nie mógł być obecny na zbiórce, powinien mimo to wyznaczyć teren do pracy i zadbać o odpowiednie zorganizowanie grupy (om s. 44). Jeśli żaden wykwalifikowany brat nie będzie mógł przeprowadzić zbiórki, można powierzyć to zadanie siostrze (om s. 78; km 5/88, s. 6). Gdy grupa regularnie spotyka się do służby w jednym i tym samym czasie i miejscu, unika się zamieszania. O wszelkich doraźnych zmianach w planie zbiórek należy w miarę możliwości powiadomić tydzień naprzód.
POTRZEBA WSPÓŁDZIAŁANIA
5 Wszyscy powinni dokładać starań, by brać znaczący udział w różnych dziedzinach służby polowej. Głosiciele mogą podejmować inicjatywę, by wspólnie się przygotowywać, ćwicząc odpowiedzi na wymówki i zarzuty, z jakimi najprawdopodobniej spotkają się na swoim terenie (Prz. 27:17).
6 Czy chciałbyś, żeby ktoś pomógł ci zdobyć więcej umiejętności w dziele pozyskiwania uczniów? Jeśli tak, to porozmawiaj o tym z prowadzącym zborowe studium książki w twojej grupie. Brat ten może się postarać, żeby poszedł z tobą doświadczony głosiciel. Jeśli chcesz odnieść z tego pożytek, to stosuj się pilnie do otrzymanych rad i bądź słowny, gdy się umówisz do służby.
7 Głosiciele wyznaczeni przez prowadzącego studium książki do pomagania drugim powinni chętnie udzielać im wsparcia i rozsądnie oceniać ich możliwości. Doświadczenie uczy, że najlepsze wyniki w szkoleniu innych osiągają ci, którzy mają pozytywny i zrównoważony pogląd na służbę polową oraz umiejętne podejście do ludzi (km 10/79, s. 4, 5; km 11/79, ss. 4, 5). Za każdy widoczny postęp warto pochwalić. Następnie można wytknąć kolejne cele (por. Łuk. 19:17-19).
8 Chcemy sobie nawzajem pomagać w skutecznym głoszeniu dobrej nowiny i pozyskiwaniu uczniów. Pogarszające się warunki na świecie wskazują, że ta działalność jest bardzo pilna. W grę wchodzi życie i dlatego Jehowa przyśpiesza dzieło zgromadzania (Izaj. 60:22). Jeżeli będziemy stale pamiętać o zleconej nam służbie, skłoni nas to do ścisłej współpracy z grupą zborowego studium książki, by wywiązać się do końca ze swego zadania oraz pobudzać i zachęcać do służby innych głosicieli (Rzym. 12:6-8; 2 Tym. 4:1, 2, 5).