¹ „Jeśli trąba da niewyraźny sygnał, któż się przygotuje do bitwy?” — pytał apostoł Paweł (1 Kor. 14:8). Czy sygnał rozlegający się na zgromadzeniach okręgowych pod hasłem „Rozradowani chwalcy Boga” był wyraźny i donośny? Z pewnością tak! Zabrzmiało porywające orędzie: „Codziennie z radością wysławiajcie Jehowę!” Czy to wezwanie trafiło ci do serca i pobudziło cię do działania? W programie zgromadzenia przedstawiono mnóstwo powodów, dla których powinniśmy nieustannie wysławiać Króla Wieczności, Jehowę (Ps. 35:27, 28).

² Budzące podziw i lęk niebiosa ‛każdego dnia’ oznajmiają chwałę Jehowy (Ps. 19:2-4). Czyż fakt, że nieożywione dzieła stwórcze nieustannie dają o Nim nieme świadectwo, nie powinien pobudzać nas, rozumnych ludzi, do wznoszenia głosów i ciągłego wychwalania Jehowy za Jego niezrównane przymioty i dokonania? Któż bardziej niż nasz wspaniały Stwórca zasługuje na radosne wysławianie? (Ps. 145:3, 7, NW).

³ Dzień w dzień. Psalmista napisał pod natchnieniem: „Dzień w dzień opowiadajcie dobrą nowinę o wybawieniu sprawionym przez niego. Wszak wielki jest Jehowa i nader godzien wysławiania” (Ps. 96:2, 4, NW). Czyżby to wezwanie odnosiło się jedynie do pionierów? Ależ skąd! Czy raczej nie wskazuje ono, iż każdy z nas powinien rozmawiać z drugimi o Jehowie, gdzie tylko i kiedy tylko jest to możliwe, również w te dni, w które nie wyruszamy do służby od drzwi do drzwi? Oczywiście! Koniecznie trzeba codziennie wysławiać Jehowę i opowiadać innym o zgotowanym przez Niego sposobie wybawienia. Ludzie muszą się dowiedzieć, że Jehowa jest Królem Wieczności i że powierzył panowanie nad światem swemu wyniesionemu do chwały Synowi, Jezusowi Chrystusowi. Miłość do Jehowy i do ludzi skłoni nas do tego, by rozgłaszać tę wieść wszystkim napotykanym ludziom i wskazywać im na wytyczoną przez Boga drogę zbawienia (Ps. 71:15).

⁴ Najwspanialszy przykład śmiałego wysławiania Jehowy ustanowił Jezus, gdyż wypełniało ono każdy dzień jego ziemskiej służby. Jezus powiedział: „Publicznie wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi” (Mat. 11:25). Zgodnie z tymi słowami publicznie sławił Jehowę wszędzie, gdzie się znalazł. Głosił Jego chwałę, gdziekolwiek zgromadzali się ludzie — w synagogach, w świątyni jeruzalemskiej, na szczycie góry czy na brzegu morza. Jeżeli dokładnie podążamy śladami Jezusa i bierzemy udział w codziennym wywyższaniu Jehowy, na pewno zaznamy szczęścia i radości.

⁵ Odpowiedz na wezwanie. Czy usłuchasz wezwania, by publicznie sławić Jehowę każdego dnia? Pamiętaj, że wiek nie stanowi tu przeszkody. Psalm 148:12 zachęca do wychwalania Jehowy młodzieńców, dziewice, starców, a także dzieci. Młodzi, czy w nowym roku szkolnym będziecie wysławiać Jehowę wśród kolegów i nauczycieli? A wy, dorośli, czy w miejscu zatrudnienia rozmawiacie o Jehowie i Jego zamierzeniach ze swoimi współpracownikami, gdy nadarza się stosowna okazja? Każdy z nas powinien uczynić rozmowy o Jehowie tak nieodłącznym składnikiem życia, jak oddychanie i jedzenie. Ale choćby nawet zobojętniali ludzie nie zwracali uwagi na nasze słowa, to Ten, który słucha, da nam nagrodę (Malach. 3:16).

⁶ W miarę zbliżania się końca tego systemu aż do krańców ziemi dociera wezwanie: „Wysławiajcie Jah!” (Ps. 106:1, NW). Obyśmy z każdym mijającym dniem wysławiali Go coraz głośniej, by wszyscy się dowiedzieli, że Ten, który ma na imię Jehowa, jest Najwyższym nad całą ziemią (Ps. 83:18, NW).