Bezustannie oznajmiajmy dobrą nowinę
1 Pierwsi chrześcijanie traktowali swą służbę bardzo poważnie. Łukasz napisał: „Każdego dnia w świątyni oraz od domu do domu w dalszym ciągu bezustannie nauczali i oznajmiali dobrą nowinę o Chrystusie, Jezusie” (Dzieje 5:42). Nie zdołały ich od tego powstrzymać ani prześladowania, ani przeciwności (Dzieje 8:4). Codziennie rozmawiali z innymi o prawdzie.
2 A co można powiedzieć o nas? Zadajmy sobie pytania: „Czy mam poczucie, że czas nagli? Czy jestem gotów w dalszym ciągu bezustannie oznajmiać dobrą nowinę?”
3 Współczesne przykłady bezustannego głoszenia. Pewna siostra dotknięta chorobą Heinego i Medina była zupełnie unieruchomiona w sztucznym płucu. Nie mogła chodzić do Sali Królestwa ani na żadne zgromadzenia. Niemniej gorliwie oznajmiała dobrą nowinę. Chociaż była przykuta do łóżka, w ciągu 37 lat pomogła poznać prawdę 17 osobom! Jak tego dokonała? Wprawdzie nie mogła głosić od domu do domu, ale każdego dnia świadczyła nieoficjalnie ludziom, z którymi się stykała.
4 Nasi bracia w Bośni znoszą trudy wojny i cierpią niedostatek. Mimo to regularnie biorą udział w służbie. W Sarajewie głosiciele poświęcają na rozmowy z ludźmi o dobrej nowinie przeciętnie po 20 godzin w miesiącu i prowadzą po dwa studia biblijne. Mimo tak uciążliwych warunków bezustannie głoszą i nauczają.
5 Gorliwość w służbie kaznodziejskiej przejawiają też młodzi. W Ruandzie żołnierze zamknęli w pokoju całą rodzinę Świadków i zamierzali wszystkich zabić. Bracia zapytali, czy mogliby się przedtem pomodlić. Kiedy im pozwolono, ich córeczka imieniem Deborah głośno błagała: „Jehowo, w tym tygodniu razem z tatusiem rozpowszechniliśmy pięć czasopism. W jaki sposób mamy odwiedzić tych ludzi, aby zapoznać ich z prawdą i pomóc im uzyskać życie?” Dzięki jej silnej wierze oraz miłości do służby cała rodzina ocalała.
6 Musimy upatrywać okazji do świadczenia drugim i wyszukiwać ludzi ‛odpowiednio usposobionych do życia wiecznego’ (Dzieje 13:48). W zależności od miejscowych warunków starsi organizują w zborze zbiórki do służby polowej w różnych dogodnych porach — rano, po południu lub wieczorem. W Naszej Służbie Królestwa, na zebraniach służby, na zgromadzeniach obwodowych i okręgowych otrzymujemy pomocne wskazówki oraz zachęty do udziału w różnych gałęziach służby na rzecz Królestwa. Ponadto nadzorcy obwodu i okręgu uczą głosicieli świadczyć na ulicach, opracowywać dzielnice handlowe i pokazują jeszcze inne możliwości głoszenia wszędzie tam, gdzie można spotkać ludzi. Wszystko to kieruje uwagę na konieczność bezustannego oznajmiania dobrej nowiny.
7 Apostołowie Jezusa śmiało oświadczyli: „Nie możemy przestać mówić o tym, cośmy widzieli i słyszeli”. Co pomagało im trwać w służbie mimo rozmaitych przeciwności? Prosili o pomoc Jehowę, a On ich wysłuchał, toteż „wszyscy zostali napełnieni duchem świętym i ze śmiałością mówili słowo Boże” (Dzieje 4:20, 29, 31). Może nie każdy z nas będzie miał w służbie wyjątkowe doświadczenia, jeśli jednak gorąco pragniemy bezustannie oznajmiać dobrą nowinę i staramy się czynić to codziennie, Jehowa nam pomoże.