Dzielmy się naszymi cennymi skarbami
1 W Słowie Bożym jest mnóstwo cennych duchowych skarbów (Ps. 12:6; 119:11, 14). Pewnego razu Jezus opowiedział przykłady ilustrujące różne aspekty prawdy o Królestwie, po czym zapytał swych uczniów: „Czy pojęliście sens tego wszystkiego?”. Kiedy odpowiedzieli twierdząco, powiedział im: „Wobec tego każdy nauczyciel publiczny, pouczony o królestwie niebios, jest podobny do człowieka, gospodarza, który wynosi ze swego skarbca rzeczy nowe i stare” (Mat. 13:1-52).
2 Prawdy biblijne, które poznaliśmy na początku, można przyrównać do starych skarbów. Regularne osobiste studium głębszych nauk zawartych w Słowie Bożym pomaga nam znaleźć inne prawdy biblijne, które są niczym nowo odkryte skarby (1 Kor. 2:7). W zdobyciu takich nowych skarbów pomaga nam również „niewolnik wierny i roztropny” (Mat. 24:45).
3 Bardzo sobie cenimy te duchowe kosztowności — zarówno stare, jak i nowe. Pod wpływem tego doceniania staramy się poddawać szkoleniu i nabierać doświadczenia w nauczaniu Słowa Bożego, chętnie przekazując innym cenne prawdy, które poznaliśmy.
4 Przykład Jezusa. O tym, jak bardzo Jezus cenił takie skarby, świadczy gorliwość, z jaką udostępniał je innym. ‛Wynosił je ze swego skarbca’, nawet gdy był bardzo zmęczony (Jana 4:6-14).
5 Miłość do ludzi, którzy pod względem duchowym byli w potrzebie, pobudzała Jezusa do dzielenia się z nimi życiodajnymi skarbami prawd Bożych (Ps. 72:13). Litował się nad głodnymi duchowo i dlatego ‛nauczał ich wielu rzeczy’ (Marka 6:34).
6 Naśladuj Jezusa. Jeżeli podobnie jak Jezus cenimy takie skarby, to będziemy starać się pokazywać ludziom duchowe klejnoty bezpośrednio w samej Biblii (Prz. 2:1-5). Choć bywamy zmęczeni, będziemy mówić o prawdach z Pisma Świętego ze szczerym entuzjazmem (Marka 6:34). Docenianie pobudzi nas też do ciągłego wysilania się w służbie kaznodziejskiej i poszerzania jej zakresu.