Pomagaj tym, którzy mają „właściwe nastawienie serca”

1. Jak ludzie mogą zareagować na dobrą nowinę? (Dzieje 13:47, 48; 16:14, 15).

W I WIEKU n.e. wielu ludzi przyjęło prawdę o Królestwie, gdy tylko ją usłyszało (odczytaj Dzieje 13:47, 48; 16:14, 15). Podobnie dzisiaj niektórzy od razu reagują na dobrą nowinę pozytywnie. Ale nawet ci, którzy początkowo nie są nią zainteresowani, mogą z czasem zmienić swoje nastawienie. Co powinniśmy zrobić, kiedy w służbie spotkamy kogoś, kto ma „właściwe nastawienie serca”?

2. Pod jakim względem pozyskiwanie uczniów przypomina pracę ogrodnika?

² Rozważmy przykład. Pozyskiwanie uczniów można porównać do pracy ogrodnika. Rośliny owocują w różnym czasie. Gdy któraś z nich wyda plon, ogrodnik jak najszybciej go zbiera, choć jednocześnie dalej dba o pozostałe rośliny. Podobnie gdy spotykamy kogoś, kto słucha dobrej nowiny, chcemy mu pomóc jak najszybciej zostać uczniem Chrystusa. Dalej jednak podtrzymujemy zainteresowanie osób, które mogą potrzebować więcej czasu (Jana 4:35, 36). Kierując się rozeznaniem, wybierzemy metody dostosowane do naszych rozmówców. Przeanalizujemy teraz, co możemy zrobić, kiedy okazują zainteresowanie podczas pierwszej rozmowy. Później omówimy, jak możemy im pomagać w robieniu postępów.

GDY KTOŚ OKAZUJE ZAINTERESOWANIE

3. Co możemy zrobić, kiedy ktoś okazuje zainteresowanie? (1 Koryntian 9:26).

³ Gdy ktoś okazuje zainteresowanie, chcemy jak najszybciej pomóc mu wejść na drogę prowadzącą do życia. Dlatego nie powinniśmy wahać się zaproponować mu kursu biblijnego i zaprosić go na zebranie już podczas pierwszej rozmowy (odczytaj 1 Koryntian 9:26).

4. Czego uczymy się z opisanego przeżycia?

⁴ Zaproponowanie kursu. Niektórzy nasi rozmówcy są gotowi na kurs biblijny od razu. Pewna siostra z Kanady głosiła w czwartek przy wózku z literaturą. Podeszła do niego młoda kobieta i wzięła broszurę Już zawsze ciesz się życiem! Siostra wyjaśniła, że na jej podstawie prowadzi się bezpłatny kurs biblijny. Kobietę to zaciekawiło, więc wymieniły się numerami telefonów. Jeszcze tego samego dnia kobieta napisała do siostry z pytaniem o kurs. Siostra zaproponowała, że przyjdzie w weekend, ale ona zapytała: „A może jutro? Mam wtedy czas”. Pierwsze spotkanie odbyło się więc w piątek. Już w najbliższą niedzielę kobieta ta przyszła na zebranie i zaczęła robić szybkie postępy.

5. Co możemy zrobić, jeśli ktoś nie jest jeszcze gotowy na kurs biblijny? (Zobacz też ilustracje).

⁵ Oczywiście nie spodziewamy się, że wszyscy nasi rozmówcy zgodzą się na kurs biblijny tak szybko jak ta kobieta. Niektórzy potrzebują więcej czasu. Możliwe, że będziemy musieli zacząć od tematu, który interesuje daną osobę. Jeśli jednak zachowamy pozytywne nastawienie i okażemy jej zainteresowanie, być może uda nam się w krótkim czasie rozpocząć kurs. A jak go zaproponować? Zobaczmy, na co zwrócili uwagę bracia i siostry, którzy prowadzą owocne kursy biblijne.

6. Jak mógłbyś zachęcić rozmówcę do kolejnego spotkania?

⁶ Głosiciele i pionierzy, których zapytano o rozpoczynanie kursów, powiedzieli, że w niektórych regionach lepiej unikać terminów takich jak „studium”, „kurs biblijny” czy „nauczanie”. Zauważyli, że lepiej sprawdzają się określenia w rodzaju „rozmowa”, „omawianie” albo „poznawanie Biblii”. Żeby zachęcić rozmówcę do kolejnego spotkania, mógłbyś powiedzieć: „To niesamowite, na ile ważnych pytań można znaleźć odpowiedź w Biblii” albo „Biblia to nie tylko książka religijna; może też pomóc nam w codziennym życiu”. Potem mógłbyś dodać: „Nie zajmuje to dużo czasu. Wystarczy 10—15 minut, żeby dowiedzieć się czegoś wartościowego”. Nie musisz nawet używać słów takich jak „regularnie” lub „każdego tygodnia”, co mogłoby kojarzyć się z zobowiązaniem.

7. Co pomaga niektórym rozpoznać prawdę? (1 Koryntian 14:23-25).

⁷ Zapraszanie na zebrania. Wydaje się, że w I wieku niektórzy rozpoznali prawdę, gdy przyszli na chrześcijańskie zebranie (odczytaj 1 Koryntian 14:23-25). Podobnie jest dzisiaj. Zainteresowani zwykle robią szybsze postępy, gdy zaczynają korzystać z naszych zebrań. A kiedy powinniśmy ich na nie zaprosić? W książce Już zawsze ciesz się życiem! temat zebrań omówiono w lekcji 10. Nie musimy jednak czekać, aż dojdziemy do niej podczas kursu. Możemy zaprosić kogoś na zebranie w weekend już podczas pierwszej rozmowy — na przykład wspomnieć o tytule wykładu publicznego albo o jakiejś myśli z artykułu do studium w Strażnicy.

8. O czym warto powiedzieć, zapraszając kogoś na zebranie? (Izajasza 54:13).

⁸ Zapraszając kogoś na nasze zebrania, wyjaśnij, jak różnią się one od spotkań religijnych, z których być może korzystał do tej pory. Pewna zainteresowana na swoim pierwszym studium Strażnicy zapytała siostrę, która prowadziła z nią kurs: „Czy prowadzący zna każdego z imienia?”. Siostra powiedziała, że staramy się poznać wszystkich w zborze, bo jesteśmy jak rodzina. Zainteresowana stwierdziła, że to zupełnie inaczej niż w kościele. O czym jeszcze warto wspomnieć? Wyjaśnij, jaki jest cel naszych zebrań (odczytaj Izajasza 54:13). Spotykamy się, żeby wielbić Jehowę, uczyć się o Nim i się nawzajem zachęcać (Hebr. 2:12; 10:24, 25). Dlatego nasze zebrania są uporządkowane i praktyczne, a nie oparte na rytuałach (1 Kor. 14:40). Sale Królestwa są dobrze oświetlone, bo przychodzimy się do nich uczyć. Nigdy nie dyskutujemy o polityce, ponieważ jesteśmy neutralni; nie spieramy się też o własne opinie. Pomocne może być pokazanie zainteresowanemu materiału filmowego Co się dzieje w Sali Królestwa? Dzięki temu będzie wiedział, czego się spodziewać.

9, 10. Jak możesz rozproszyć czyjeś obawy co do zebrań? (Zobacz też ilustrację).

⁹ Niektórzy wahają się przyjść na zebranie z obawy, że będą namawiani, żeby się do nas „zapisać”. Zapewnij rozmówcę, że goście są u nas mile widziani i że nie wywieramy na nikogo presji, żeby się do nas przyłączył albo żeby się wypowiadał. Chętnie witamy całe rodziny, w tym również dzieci. Na naszych zebraniach dzieci nie otrzymują pouczeń osobno — siedzą z rodzicami i razem z nimi korzystają z programu. Dzięki temu rodzice wiedzą, w jakim towarzystwie się one obracają i czego są uczone (Powt. Pr. 31:12). Nie urządzamy też publicznych zbiórek pieniędzy, na przykład nie zbieramy na tacę. Stosujemy się do polecenia Jezusa: „Otrzymaliście za darmo, za darmo dawajcie” (Mat. 10:8). Możesz też wspomnieć, że na nasze zebrania nie trzeba przychodzić w jakichś specjalnych czy wyszukanych ubraniach. Bóg zwraca uwagę na serce, a nie na wygląd (1 Sam. 16:7).

¹⁰ Gdy ktoś, kogo zaprosiłeś, przyjdzie na zebranie, zrób, co możesz, żeby poczuł się mile widziany. Przedstaw go starszym i innym głosicielom. Jeśli spotka się z ciepłym przyjęciem, jest większa szansa, że przyjdzie ponownie. Gdyby nie miał swojej Biblii, to podczas programu pokazuj mu wersety, żeby mógł śledzić argumentację.

GDY ROZPOCZYNASZ Z KIMŚ KURS BIBLIJNY

11. Jak możesz pokazać, że szanujesz czas i plany zainteresowanego?

¹¹ O czym powinniśmy pamiętać, gdy już rozpoczniemy z kimś kurs? Szanuj czas i plany zainteresowanego. Na przykład kiedy jesteście umówieni, bądź punktualny, bez względu na to, jak podchodzi się do tej kwestii w twojej okolicy. Poza tym najlepiej, żeby pierwsze spotkanie było stosunkowo krótkie. Niektórzy doświadczeni głosiciele zauważyli, że dobrze jest go nie przedłużać, nawet jeśli zainteresowany chciałby dowiedzieć się więcej. I nie mów za dużo — pozwól mu swobodnie się wypowiadać (Prz. 10:19).

12. Na czym powinniśmy się koncentrować, gdy rozpoczynamy z kimś kurs biblijny?

¹² Już od początku koncentruj się na tym, żeby pomóc zainteresowanemu poznać Jehowę i Jezusa i Ich pokochać. Możesz to osiągnąć, zwracając uwagę na Słowo Boże, a nie na siebie lub swoją wiedzę (Dzieje 10:25, 26). Dobry przykład pod tym względem dał apostoł Paweł. Podczas nauczania skupiał się na Jezusie, bo to dzięki niemu możemy lepiej poznać Jehowę i się do Niego przybliżyć (1 Kor. 2:1, 2). Paweł podkreślał też, jak ważne jest pomaganie nowym uczniom w rozwijaniu chrześcijańskich przymiotów, które można porównać do złota, srebra i drogocennych kamieni (1 Kor. 3:11-15). Do tych przymiotów zaliczają się wiara, mądrość, rozeznanie i bojaźń przed Jehową (Ps. 19:9, 10; Prz. 3:13-15; 1 Piotra 1:7). Naśladuj sposób nauczania Pawła, pomagając zainteresowanym rozwinąć silną wiarę i osobistą więź z naszym kochającym niebiańskim Ojcem (2 Kor. 1:24).

13. Jak możemy okazywać zainteresowanym cierpliwość i wyrozumiałość? (2 Koryntian 10:4, 5). (Zobacz też ilustrację).

¹³ Poza tym naśladuj sposób nauczania Jezusa — okazuj zainteresowanemu cierpliwość i wyrozumiałość. Unikaj zadawania pytań, które mogłyby wprawić go w zakłopotanie. Jeśli trudno mu coś zaakceptować, wróć do tematu za jakiś czas. Nie próbuj zmuszać go do przyjęcia jakiejś nauki, zanim jest na to gotowy. Poczekaj, aż prawda zakorzeni się w jego sercu (Jana 16:12; Kol. 2:6, 7). Biblia przyrównuje fałszywe nauki, które chcemy obalać, do twierdzy (odczytaj 2 Koryntian 10:4, 5; zobacz komentarz „potrafi obalić to, co mocno obwarowane” w Biblii do studium). Zamiast więc burzyć „twierdzę” zainteresowanego, pomóż mu ‛uczynić swoim schronieniem’ Jehowę (Ps. 91:9).

GDY KTOŚ ZACZYNA PRZYCHODZIĆ NA ZEBRANIA

14. Jak powinniśmy traktować na zebraniach naszych gości?

¹⁴ Jehowa oczekuje, że na zebraniach będziemy traktować naszych gości bez uprzedzeń, niezależnie od ich kultury, statusu społecznego czy pochodzenia (Jak. 2:1-4, 9). Jak więc możemy okazywać im miłość?

15, 16. Dzięki czemu nasi goście poczują się mile widziani na zebraniu?

¹⁵ Niektórzy mogą pojawić się na zebraniu po prostu z ciekawości. A może zachęcił ich do tego ktoś mieszkający gdzie indziej. Jeśli widzisz kogoś na zebraniu po raz pierwszy, nie wahaj się do niego podejść. Serdecznie go przywitaj, ale nie bądź natarczywy. Zaproponuj mu, żeby usiadł obok ciebie. Przynieś mu egzemplarz Biblii i omawianych materiałów albo korzystajcie razem z twoich. Co ważne, bierz pod uwagę jego odczucia. Pewien mężczyzna, który przyszedł na Salę Królestwa, powiedział witającemu go bratu, że się krępuje, bo nie jest elegancko ubrany. Brat go uspokoił i zapewnił, że Świadkowie Jehowy to zwyczajni ludzie. Mężczyzna ten, który z czasem został ochrzczony, nigdy nie zapomniał tej życzliwej reakcji. Pamiętajmy jednak, żeby okazywać gościom zainteresowanie w rozsądnym stopniu i nie zadawać im pytań, które wprawiałyby ich w zakłopotanie albo były zbyt osobiste (1 Piotra 4:15).

¹⁶ Nasi goście będą się czuli dobrze również wtedy, gdy w rozmowach, komentarzach czy wystąpieniach będziemy wypowiadać się z szacunkiem o osobach niebędących Świadkami. Unikajmy wyrażeń, które mogłyby zostać uznane za niemiłe lub obraźliwe (Tyt. 2:8; 3:2). Na przykład nigdy nie wyśmiewajmy wierzeń osób, które nie podzielają naszych poglądów (2 Kor. 6:3). Szczególnie powinni o tym pamiętać bracia wygłaszający wykłady publiczne. Wyrazem szacunku dla gości będzie też wyjaśnianie słów czy pojęć, których mogliby nie zrozumieć.

17. W czym chcemy pomóc ludziom mającym „właściwe nastawienie serca”?

¹⁷ Pozyskiwanie uczniów z każdym dniem jest coraz pilniejsze. Wciąż są ludzie, którzy mają „właściwe nastawienie serca, potrzebne do uzyskania życia wiecznego” (Dzieje 13:48). Gdy kogoś takiego spotykamy, nie wahajmy się zaproponować mu kursu biblijnego albo zaprosić go na zebranie. W ten sposób możemy pomóc mu zrobić pierwszy krok na „drodze prowadzącej do życia” (Mat. 7:14).