Naśladuj pokorę Jehowy

1. Dlaczego pokora Jehowy jest niezwykła?

CZY o ludziach, którzy mają dzisiaj jakąś władzę, powiedziałbyś, że są pokorni? Raczej nie. Tymczasem Jehowa, który jest wszechmocny, odznacza się również pokorą (Ps. 113:5-8). Widać ją we wszystkim, co robi. Nie ma w Nim nawet śladu pychy. W tym artykule omówimy cztery aspekty Jego osobowości i dowiemy się, jak każdy z nich świadczy o Jego pokorze. Przeanalizujemy też, jak pokorę Jehowy naśladował Jezus. Dzięki temu jeszcze bardziej przybliżymy się do Jehowy i nauczymy się przejawiać tę cechę w większym stopniu.

JEHOWA JEST PRZYSTĘPNY

2. Czego o Jehowie dowiadujemy się z Psalmu 62:8? (Zobacz też ilustrację).

² Ludzie dumni zwykle są nieprzystępni. Przez swoje wybujałe ego zachowują się w taki sposób, że inni obawiają się do nich zwrócić albo całkowicie ich unikają. Jehowa jest zupełnie inny! Ponieważ jest pokorny, zachęca nas, żebyśmy mówili Mu o wszystkim, co leży nam na sercu (odczytaj Psalm 62:8). Podobnie jak troskliwy ojciec słucha swoich dzieci, tak Jehowa uważnie słucha modlitw swoich sług. Wiele z nich zostało nawet zapisanych w Biblii. Dowodzi to, jak bardzo jest On przystępny (Joz. 10:12-14; 1 Sam. 1:10-18). A co wtedy, gdy z jakiegoś powodu czujemy, że nie zasługujemy na uwagę Jehowy?

3. Dlaczego możesz być pewny, że Jehowa chce, żebyś regularnie się do Niego modlił?

³ Możemy modlić się do Boga, nawet jeśli czujemy się niegodni Jego miłości. Skąd o tym wiemy? W przypowieści o zagubionym synu Jezus przedstawił Jehowę jako czułego ojca, którego syn popełnił poważne błędy i uważał, że jest niegodny powrotu do rodziny. Jak zareagował ojciec, widząc, że jego syn wraca? Gdy tylko go zobaczył, „pobiegł, rzucił mu się na szyję i czule go ucałował” (Łuk. 15:17-20). Podobnie reaguje Jehowa. Gdy tylko słyszy modlitwę kogoś, kto ma złamane serce albo jest przytłoczony poczuciem winy lub zmartwieniami, z pokorą poświęca mu całą uwagę (Lam. 3:19, 20). Kierując się współczuciem, niejako wybiega do niego, żeby go pocieszyć i zapewnić o swojej miłości i miłosierdziu (Izaj. 57:15). W jaki sposób to robi? Często posługuje się swoimi sługami — starszymi zboru, członkami naszej rodziny albo innymi naszymi współwyznawcami (Jak. 5:14, 15). Robi to, bo chce, żebyśmy mieli z Nim bliską więź.

4. Jak Jezus pokazał, że jest przystępny?

⁴ Jak Jezus naśladuje swojego Ojca. Jezus, podobnie jak jego Ojciec, jest pokorny. Dlatego kiedy był na ziemi, ludzie chętnie się do niego zwracali. Czuli się przy nim swobodnie i nie wahali się zadawać mu pytań (Marka 4:10, 11). Gdy zachęcał ich do wyrażania opinii, szczerze mówili mu, co naprawdę myślą (Mat. 16:13-16). A kiedy popełniali błędy, nie bali się jego reakcji — wiedzieli, że jest życzliwy, miłosierny i wyrozumiały (Mat. 17:24-27). Dzięki temu, że Jezus tak dobrze naśladował Jehowę, pomógł swoim uczniom jeszcze lepiej Go poznać (Jana 14:9). Przekonali się oni, że w przeciwieństwie do przywódców religijnych, Jehowa nie jest surowy, dumny i wyniosły. Jest raczej pokorny i przystępny.

5. Jak pokora pomaga być bardziej przystępnym?

⁵ Jak my możemy naśladować Jehowę. Jeśli przejawiamy pokorę, będziemy bardziej przystępni. Chroni nas ona przed zazdrością, dumą czy żywieniem urazy — cechami, które odpychają innych. Z drugiej strony pomaga nam okazywać życzliwość, cierpliwość i gotowość do przebaczania — cechy, które przyciągają innych (Kol. 3:12-14). Przystępni powinni być przede wszystkim starsi. Oczywiście żeby tak było, muszą być też dostępni. Powinni na przykład starać się być na zebraniach osobiście i unikać korzystania z wideokonferencji, jeśli nie jest to konieczne. Gdy pozwalają im na to warunki, powinni też współpracować z innymi w służbie od domu do domu. Kiedy bracia i siostry lepiej ich poznają, to w razie potrzeby łatwiej im będzie się do nich zwrócić.

JEHOWA JEST ROZSĄDNY

6, 7. Podaj przykłady sytuacji, w których Jehowa przychylił się do próśb swoich sług.

⁶ Dumnym ludziom w kontaktach z drugimi często brakuje rozsądku. Inaczej jest z Jehową. Chociaż pod każdym względem wszystkich przewyższa, to dzięki pokorze jest rozsądny i elastyczny. Przyjrzyjmy się, jak potraktował siostrę Mojżesza, Miriam. Razem z Aaronem szemrała ona przeciwko Mojżeszowi, mimo że był on przedstawicielem Jehowy. W gruncie rzeczy okazała więc brak szacunku samemu Bogu. Jehowa się na nią rozgniewał i poraził ją trądem. Co jednak zrobił, gdy na prośbę Aarona Mojżesz błagał Go o uzdrowienie siostry? Czy uniósł się dumą i powiedział, że nie zmieni swojego wyroku? Nie. Ponieważ jest pokorny, przychylił się do błagań Mojżesza i uzdrowił Miriam (Liczb 12:1-15).

⁷ Omówmy jeszcze inną sytuację, w której Jehowa okazał pokorę. Przez proroka Izajasza przekazał królowi Ezechiaszowi, że wkrótce umrze. Ezechiasz ze łzami w oczach zaczął błagać Jehowę o uleczenie. A On miłosiernie przedłużył jego życie o 15 lat (2 Król. 20:1, 5, 6). Pokora pobudziła Jehowę do okazania mu współczucia i przychylenia się do jego prośby.

8. Co świadczy o tym, że Jezus jest rozsądny? (Marka 3:1-6).

⁸ Jak Jezus naśladuje swojego Ojca. Będąc na ziemi, Jezus nie trzymał się kurczowo litery prawa, kiedy mógł zrobić coś dobrego dla innych. Na przykład mimo sprzeciwu nieczułych przywódców religijnych uzdrawiał ludzi w szabat (odczytaj Marka 3:1-6). Jako głowa zboru chrześcijańskiego Jezus dalej okazuje rozsądek. Na przykład gdy ktoś popełnia poważny grzech, to jest wobec niego cierpliwy i daje mu czas na zmianę postępowania (Obj. 2:2-5).

9. Jak możemy pokazywać, że jesteśmy rozsądni? (Zobacz też ilustracje).

⁹ Jak my możemy naśladować Jehowę. Musimy pokornie starać się naśladować rozsądny sposób myślenia i postępowania Jehowy (Jak. 3:17). Na przykład rodzice, chociaż nie są pobłażliwi, to nie wymagają od swoich dzieci więcej, niż są one w stanie zrobić. Dobrze to ilustruje postawa Jakuba opisana w Księdze Rodzaju 33:12-14. Pokorni i rozsądni rodzice unikają też niesprawiedliwego porównywania jednego dziecka z drugim. Rozsądkiem muszą się odznaczać również starsi. Na przykład okazują go wtedy, gdy popierają decyzję podjętą przez większość grona, jeśli nie łamie ona zasad biblijnych (1 Tym. 3:2, 3). A każdy z nas może starać się zrozumieć punkt widzenia innych, nawet jeśli różni się od naszego (Rzym. 14:1). Chrześcijanie powinni robić, co mogą, żeby ich ‛rozsądek stał się znany wszystkim ludziom’ (Filip. 4:5).

JEHOWA JEST CIERPLIWY

10. Jak Jehowa okazywał cierpliwość?

¹⁰ Pewnie zauważyłeś, że dumni ludzie nie lubią czekać. Zwykle są niecierpliwi. Z Jehową jest zupełnie inaczej — On jest uosobieniem cierpliwości! Na przykład w czasach Noego czekał ze zniszczeniem niegodziwego świata 120 lat (Rodz. 6:3). Dzięki temu Noe miał czas wychować dzieci i z pomocą rodziny zbudować arkę. W innej sytuacji Jehowa cierpliwie słuchał Abrahama, który wypytywał Go o zniszczenie Sodomy i Gomory. Gdyby był dumny, mógłby powiedzieć: „Jak śmiesz kwestionować moją decyzję!”. Ale On jest pokorny, dlatego okazał Abrahamowi cierpliwość (Rodz. 18:20-33).

11. Dlaczego w myśl 2 Piotra 3:9 Jehowa okazuje cierpliwość w naszych czasach?

¹¹ Jehowa okazuje cierpliwość również w naszych czasach. Czeka z zakończeniem tego systemu rzeczy, aż nadejdzie wyznaczony przez Niego dzień. Dlaczego jest cierpliwy? „Bo nie chce, żeby ktokolwiek został zgładzony, ale żeby wszyscy zdobyli się na skruchę” (odczytaj 2 Piotra 3:9). Czy Jego cierpliwość przynosi jakieś rezultaty? Oczywiście! Przybliżyły się do Niego już miliony szczerych osób. I mamy nadzieję, że zrobi to jeszcze mnóstwo kolejnych! Jednak cierpliwość Jehowy ma swoje granice. Chociaż kocha On ludzi, to nie jest pobłażliwy. Nie pozwoli, żeby zło istniało bez końca (Hab. 2:3).

12. Jak Jezus naśladuje cierpliwość Jehowy?

¹² Jak Jezus naśladuje swojego Ojca. Jezus naśladuje cierpliwość Jehowy już od tysięcy lat. Widział, jak Szatan oczernia zarówno Jehowę, jak i Jego wiernych sług (Rodz. 3:4, 5; Hioba 1:11; Obj. 12:10). Był też świadkiem niewyobrażalnych cierpień na ziemi. Bez wątpienia pragnie jak najszybciej „zniszczyć wszystko, czego dokonał Diabeł”! (1 Jana 3:8). Co pomaga mu cierpliwie czekać na moment, gdy będzie mógł podjąć działania? Między innymi pokora. Wie, że Tym, który decyduje o nadejściu końca, jest Jehowa (Dzieje 1:7).

13. W jaki sposób Jezus okazywał cierpliwość apostołom?

¹³ Kiedy Jezus był na ziemi, okazywał cierpliwość apostołom. Na przykład gdy raz po raz spierali się o to, który z nich jest największy, nie załamywał rąk. Przeciwnie, cały czas cierpliwie ich szkolił (Łuk. 9:46; 22:24-27). Wierzył, że z czasem się zmienią. A czy tobie zdarza się wciąż popełniać ten sam błąd? Jeśli tak, to na pewno jesteś ogromnie wdzięczny za tak pokornego i cierpliwego Króla!

14. Co pomoże nam rozwijać cierpliwość?

¹⁴ Jak my możemy naśladować Jehowę. Łatwiej jest nam myśleć i postępować tak jak Jehowa, kiedy staramy się przejawiać „umysł Chrystusowy” (1 Kor. 2:16). Co nam w tym pomoże? Nie ma drogi na skróty — musimy czytać Ewangelie. Musimy też poświęcać czas na rozmyślanie o tym, co mówią nam one o sposobie myślenia Jezusa. I przede wszystkim musimy prosić Jehowę, żeby pomógł nam przejawiać takie samo pokorne nastawienie. Gdy rozwijamy „umysł Chrystusowy”, będziemy lepiej naśladować Jehowę i staniemy się bardziej cierpliwi wobec samych siebie oraz naszych współwyznawców (Mat. 18:26-30, 35).

JEHOWA ZWRACA UWAGĘ NA MAŁO ZNACZĄCYCH

15. Podaj przykłady świadczące o tym, że Jehowa ceni osoby pokorne (Psalm 138:6).

¹⁵ Odczytaj Psalm 138:6. Jehowa, Władca całego wszechświata, zwraca szczególną uwagę na pokornych! Pomyślmy o kilku wyróżnionych przez Niego osobach. Niektóre nie przychodzą na myśl od razu, ale Jehowa polecił opisać je w Biblii. Na przykład natchnął Mojżesza, żeby wspomniał o Deborze — mamce Racheli. Żyła ona w czasach patriarchów i wiernie służyła rodzinie Izaaka i Jakuba przez jakieś 125 lat! Chociaż nie wiemy o niej zbyt wiele, to Jehowa zadbał, żeby w Jego Słowie znalazła się wzmianka o tym, jak bardzo była kochana (Rodz. 24:59; 35:8, przypis). Setki lat później Jehowa wywyższył młodego pasterza, Dawida, i ustanowił go królem w Izraelu (2 Sam. 22:1, 36). Krótko po narodzinach Jezusa uhonorował pewnych skromnych pasterzy — jako pierwsi dowiedzieli się oni od aniołów, że w pobliskim Betlejem urodził się przyszły Mesjasz (Łuk. 2:8-11). A kiedy Józef i Maria zabrali małego Jezusa do świątyni, Jehowa wyróżnił sędziwego Symeona i Annę, pozwalając im zobaczyć swojego Syna (Łuk. 2:25-30, 36-38). On naprawdę „zwraca uwagę na pokornego”!

16. Jak Jezus naśladował swojego Ojca w tym, jak traktował innych?

¹⁶ Jak Jezus naśladuje swojego Ojca. Jezus, podobnie jak jego Ojciec, wyróżniał osoby pokorne. Nauczał o Królestwie Bożym ludzi „niewykształconych i prostych” (Dzieje 4:13; Mat. 11:25). Uzdrawiał też chorych, traktując ich przy tym z godnością (Łuk. 5:13). W noc przed swoją śmiercią umył apostołom nogi, choć było to zadanie zwykłego sługi (Jana 13:5). A tuż przed wstąpieniem do nieba wyróżnił wszystkich swoich pokornych naśladowców, zlecając im najważniejsze zadanie w dziejach — pomaganie innym w uzyskaniu życia wiecznego (Mat. 28:19, 20).

17. Jak możemy pokazywać, że zwracamy uwagę na mało znaczących? (Zobacz też ilustrację).

¹⁷ Jak my możemy naśladować Jehowę. Pokazujemy, że zwracamy uwagę na mało znaczących, kiedy głosimy ludziom dobrą nowinę niezależnie od ich pochodzenia, koloru skóry czy wykształcenia. Robimy to również wtedy, gdy bez względu na swoje zdolności czy przywileje uważamy braci i siostry za wyższych od siebie (Filip. 2:3). Jehowa bardzo się cieszy, gdy na różne sposoby ‛wyprzedzamy się w okazywaniu sobie nawzajem szacunku’ (Rzym. 12:10; Sof. 3:12).

18. Dlaczego chcesz naśladować pokorę Jehowy?

¹⁸ Naśladując pokorę naszego niebiańskiego Ojca, staniemy się bardziej przystępni, rozsądni i cierpliwi. Będziemy też tak jak On zwracać uwagę na mało znaczących. A co najważniejsze, zdobywając się na takie wysiłki, staniemy się dla Jehowy jeszcze cenniejsi! (Izaj. 43:4).