BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy
BIBLIOTEKA INTERNETOWA
Strażnicy
polski
  • BIBLIA
  • PUBLIKACJE
  • ZEBRANIA
  • ijwyp artykuł 6
  • Czemu rodzice nie pozwalają mi się zabawić?

Brak nagrań wideo wybranego fragmentu tekstu.

Niestety, nie udało się uruchomić tego pliku wideo.

  • Czemu rodzice nie pozwalają mi się zabawić?
  • Młodzi ludzie pytają
  • Śródtytuły
  • Podobne artykuły
  • Dlaczego moi rodzice nigdy mi na nic nie pozwalają?
  • Co mogę zrobić, żeby rodzice mi na coś pozwolili?
  • Po co tyle reguł?
    Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi, tom 2
  • Dlaczego rodzice nie pozwalają mi się zabawić?
    Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi, tom 1
  • Dlaczego rodzice nie pozwalają mi się zabawić?
    Przebudźcie się! — 2011
  • Co zrobić, gdy rodzice się kłócą?
    Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi, tom 2
Zobacz więcej
Młodzi ludzie pytają
ijwyp artykuł 6
Nastolatek rozmawia z rodzicami. W dymkach obok niego znajduje się pad do gry, młodzi ludzie tańczący na imprezie i deskorolka. Jego rodzice mają założone ręce i zmarszczone brwi.

MŁODZI LUDZIE PYTAJĄ

Czemu rodzice nie pozwalają mi się zabawić?

Znajomi zaprosili cię na imprezę w weekend. Pytasz rodziców, czy możesz iść, ale jedyne, co słyszysz, to zdecydowane „Nie”. To nic nowego. Identyczną odpowiedź usłyszałeś też ostatnim razem.

W tym artykule:

  • Dlaczego moi rodzice nigdy mi na nic nie pozwalają?

  • Co mogę zrobić, żeby rodzice mi na coś pozwolili?

  • Co mówią twoi rówieśnicy

Dlaczego moi rodzice nigdy mi na nic nie pozwalają?

Jeśli wydaje ci się, że rodzice zawsze odrzucają twoje prośby, mógłbyś dojść do wniosku, że po prostu nie chcą, żebyś dobrze się bawił.

Nastolatka o imieniu Marie czuła coś takiego, kiedy dostała pierwszy telefon. Opowiada: „Mój tata mocno kontrolował to, które aplikacje mogę zainstalować, z kim mogę się kontaktować i o której godzinie powinnam już skończyć. Za to moje koleżanki mogły robić, co im się żywnie podoba!”.

Zastanów się: Czy tata Marie rzeczywiście chciał ją pozbawić dobrej zabawy? O co tak naprawdę mógł się martwić?

Samochód jedzie po drodze. Po prawej stronie drogi znajduje się znak z ograniczeniem prędkości do 50 km/h. Prędkościomierz pokazuje, że samochód jedzie z przepisową prędkością.

Zasady ruchu drogowego w pewien sposób ograniczają naszą wolność, ale jednocześnie chronią nas przed zagrożeniami. Tak samo działają zasady ustalone przez rodziców

Spróbuj zrobić tak: Wyobraź sobie, że to ty jesteś rodzicem i twoje nastoletnie dziecko niedawno dostało pierwszy telefon. O co byś się martwił w takiej sytuacji? Jakie zasady chciałbyś ustalić dla jego dobra? Co byś powiedział, gdyby twoje dziecko zarzuciło ci, że nie chcesz, żeby dobrze się bawiło?

„Mój tata zawsze mówił: ‚Postaw się w mojej sytuacji’. Robiąc tak, mogłam dostrzec nie tylko wartość ustanawianych przez niego zasad, ale też powody, które za nimi stały. Myślę, że gdybym miała dzieci, oczekiwałabym od nich tego samego, czego mój tata wymaga ode mnie” (Tanya).

Co mogę zrobić, żeby rodzice mi na coś pozwolili?

Obrażony chłopak ma założone ręce, z jego uszu wychodzi dym.

Unikaj: Fochów, narzekania i kłótni.

Obrażony chłopak ma założone ręce, z jego uszu wychodzi dym.

„Wrzaski prowadzą donikąd, a w dodatku wyczerpują emocjonalnie — ciebie i twoich rodziców. Jeśli zaczynasz się wykłócać, rodzice będą cię postrzegać jako osobę niedojrzałą, która nie zasługuje na więcej swobody” (Richard).

Spróbuj zrobić tak: Nie reaguj gwałtownie. Zamiast tego spójrz na sytuację z perspektywy swoich rodziców. Czy problem naprawdę leży w tym, że nie ufają tobie? A może obawiają się sytuacji, w której mógłbyś się znaleźć, albo nie ufają ludziom, z którymi miałbyś do czynienia? Czy nie byłoby lepiej na spokojnie omówić z nimi tę sprawę, żeby ich zrozumieć?

Żarówka.

Wskazówka: To ważne, żebyś podczas rozmowy umiał podać rozsądne argumenty, które pozwolą rozwiać obawy twoich rodziców. Nawet jeśli ostatecznie się nie zgodzą, będziecie mogli nawzajem zrozumieć swój sposób myślenia.

„Zazwyczaj za każdą regułą kryją się dobre pobudki. Rodzicom nie chodzi o to, żebym w ogóle nie mogła się dobrze bawić. Oni po prostu chcą, żebym cieszyła się życiem w najlepszy możliwy sposób — taki, który nie prowadzi do kłopotów ani problemów” (Ivy).

Zasada biblijna: „Głupi daje upust wszystkim swoim uczuciom, ale mądry panuje nad nimi i zachowuje spokój” (Przysłów 29:11).

Nastolatka pisze ze znajomymi i używa mediów społecznościowych późno w nocy.

Unikaj: Działania za plecami rodziców.

Nastolatka pisze ze znajomymi i używa mediów społecznościowych późno w nocy.

„Próbowałam obejść nałożone przez tatę ograniczenia dotyczące korzystania z telefonu. Znajdowałam sposoby, żeby pisać z moimi znajomymi późno w nocy albo ściągać aplikacje, na które nie miałam pozwolenia. W końcu tata się o tym dowiedział i nałożył na mnie dodatkowe ograniczenia, bo nie mógł mi już ufać. Kombinowanie w takich sytuacjach nigdy nie jest dobrym pomysłem” (Marie).

Spróbuj zrobić tak: Swoim postępowaniem pokaż, że szanujesz reguły ustanawiane przez rodziców i zasługujesz na zaufanie.

Żarówka.

Wskazówka: Kiedy rodzice zadają konkretne pytania (na przykład: „Kto będzie na tym spotkaniu?”, „O której wrócisz do domu?”), udzielaj im konkretnych i zgodnych z prawdą odpowiedzi. Jeśli będziesz używał ogólników, nie zdobędziesz zaufania rodziców!

„Bądź cierpliwy. Zanim twoi rodzice poluzują jakieś ograniczenie, może minąć trochę czasu. Ale jeśli będą widzieć, że trzymasz się już ustalonych reguł, będą skłonni dać ci więcej swobody” (Melinda).

Zasada biblijna: ‛Bądźcie posłuszni swoim rodzicom we wszystkim’ (Kolosan 3:20).

Nastolatek błaga o coś rodziców. W dymkach obok niego widać trzech innych nastolatków.

Unikaj: Wywierania presji na rodzicach, mówiąc im na przykład, co wolno robić twoim kolegom.

Nastolatek błaga o coś rodziców. W dymkach obok niego widać trzech innych nastolatków.

„Ciągłe forsowanie własnego zdania nie ułatwi sprawy i wcale nie pomoże ci osiągnąć tego, na czym ci zależy” (Natalie).

Spróbuj zrobić tak: Skorzystaj z materiału ćwiczeniowego „Rozmowa o zasadach obowiązujących w domu”, żeby lepiej się przygotować do rozmowy z rodzicami.

Żarówka.

Wskazówka: Wybierz moment, kiedy twoi rodzice są zrelaksowani — nie zaczynaj rozmowy zaraz po tym, jak wrócą z pracy, lub kiedy są zaabsorbowani czymś innym.

„Rodzice chcą widzieć, że jesteś rozsądny. Dlatego kiedy rozmawiam z rodzicami, staram się używać argumentów logicznych, a nie emocjonalnych. Wtedy rodzice są bardziej skłonni pozwolić mi na to, na czym mi zależy” (Joseph).

Zasada biblijna: „Szanuj ojca i matkę” (Efezjan 6:2).

Co mówią twoi rówieśnicy

  • Isabella.

    „Jeżeli rodzina ma działać jak dobrze naoliwiona maszyna, to trzeba ustalić pewne zasady. Mimo że kojarzą się one z ograniczeniami, tak naprawdę stanowią ochronę. Nawet jeśli jakieś reguły wydają się surowe, to rodzice ustalają je, bo mają uzasadnione powody, żeby być ostrożnym” (Isabella).

  • Michael.

    „Myślę, że jeśli młodzi ludzie wychowują się w domu, w którym są ustalone pewne zasady, to stają się lepszymi dorosłymi. Żebyśmy mogli być naprawdę szczęśliwi, nasza wolność musi mieć pewne granice. Te granice pomagają nam uczyć się odpowiedzialności i chronią nas przed bolesnymi konsekwencjami” (Michael).

    Publikacje w języku polskim (1960-2026)
    Wyloguj
    Zaloguj
    • polski
    • Udostępnij
    • Ustawienia
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Warunki użytkowania
    • Polityka prywatności
    • Ustawienia prywatności
    • JW.ORG
    • Zaloguj
    Udostępnij