MŁODZI LUDZIE PYTAJĄ
Czy dobre maniery naprawdę są w cenie?
„Przecież mnie nikt nie przytrzymuje drzwi, więc dlaczego ja mam je komuś przytrzymywać?”
„Czy nie ma ważniejszych rzeczy niż przejmowanie się słowami w stylu ‚proszę’, ‚dziękuję’ albo ‚przepraszam’?”
„Przy rodzeństwie nie muszę się silić na dobre maniery. W końcu jesteśmy rodziną”.
Czy podpisałbyś się pod którąś z tych wypowiedzi? Jeśli tak, to mogą cię ominąć korzyści wynikające z przejawiania dobrych manier.
Co powinieneś wiedzieć o dobrych manierach
Dobre maniery mogą pozytywnie wpłynąć na trzy aspekty twojego życia, takie jak:
Twoja reputacja. To, jaki jesteś dla innych, dużo o tobie mówi — albo dobrze, albo źle. Jeśli umiesz się właściwie zachować, ludzie prawdopodobnie będą cię postrzegać jako dojrzałą i odpowiedzialną osobę i stosownie do tego cię traktować. W przeciwnym razie dojdą do wniosku, że myślisz tylko o sobie, i może skończyć się na tym, że szansa na zatrudnienie czy na coś innego przejdzie ci koło nosa. Jak mówi Biblia, „człowiek okrutny ściąga na siebie kłopoty [„hańbę”, przypis]” (Przysłów 11:17, NWT, 2013).
Twoje życie towarzyskie. W Biblii czytamy: „Przyodziejcie się w miłość, gdyż ona jest doskonałą więzią jedności” (Kolosan 3:14). Słowa te z pewnością sprawdzają się w kontaktach z przyjaciółmi. Ludzie lgną do osób dobrze wychowanych, które właściwie się do nich odnoszą. W końcu kto chciałby zadawać się z kimś niemiłym czy antypatycznym?
Sposób, w jaki ludzie cię traktują. „Jeśli zawsze jesteś uprzejmy”, mówi młoda kobieta o imieniu Jennifer, „z czasem nawet najbardziej niesympatyczni ludzie mogą zacząć odnosić się do ciebie lepiej”. Rzecz jasna, jeśli będziesz nieuprzejmy, skutek może być odwrotny. W Biblii powiedziano: „Jaką miarą odmierzacie, taką wam odmierzą” (Mateusza 7:2).
Wniosek: Relacje z innymi to nieodłączna część naszego życia. Sposób, w jaki traktujemy ludzi, może mieć wpływ na to, jak nas odbierają i sami nas traktują. Krótko mówiąc, dobre maniery naprawdę są w cenie!
Jak zrobić postępy
Weź pod lupę swoje maniery. Zadaj sobie pytania: „Czy zwracam się do dorosłych z szacunkiem? Jak często mówię ‚proszę’, ‚dziękuję’ lub ‚przepraszam’? Czy kiedy z kimś rozmawiam, mojej uwagi nie odwraca coś innego, na przykład esemesowanie? Czy okazuję szacunek rodzicom i rodzeństwu, czy może podchodzę do tego lekko, tłumacząc sobie, że to rodzina?”.
Biblia mówi: „Przodujcie w okazywaniu sobie nawzajem szacunku” (Rzymian 12:10).
Wyznacz sobie cele. Zapisz trzy dziedziny, w których mógłbyś się podciągnąć. Na przykład 15-letnia Allison przyznaje, że „musi więcej słuchać, a mniej mówić”. A 19-letni David zauważył, że musi popracować nad tym, żeby nie esemesować, kiedy spędza czas z rodziną lub przyjaciółmi, bo jak mówi, „takie zachowanie świadczy o braku szacunku”. Następnie dodaje: „To tak, jakbyś im dawał do zrozumienia, że wolałbyś rozmawiać z kimś innym”. Z kolei Edward, który ma 17 lat, przyznaje, że musi się oduczyć wchodzenia innym w słowo. Wspomniana wcześniej Jennifer postanowiła zmienić swoje podejście do osób starszych wiekiem. „Rzucałam szybkie ‚dzień dobry’, po czym pod byle pretekstem wymykałam się do przyjaciół w moim wieku” — opowiada. „Ale teraz naprawdę się staram lepiej poznać starsze osoby. To bardzo dobrze wpływa na moje maniery!”
Biblia mówi: ‛Miej na oku nie tylko osobiste zainteresowanie własnymi sprawami, ale także osobiste zainteresowanie sprawami drugich’ (Filipian 2:4).
Sprawdzaj swoje postępy. Przez miesiąc zwracaj uwagę na swoją mowę i zachowanie w sytuacjach, w których chciałbyś coś ulepszyć. Pod koniec miesiąca odpowiedz sobie na pytania: „Czy dzięki przejawianiu dobrych manier stałem się lepszym człowiekiem? W czym jeszcze muszę się poprawić?”. Wyznacz sobie nowe cele.
Biblia mówi: „Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, czyńcie im tak samo” (Łukasza 6:31).