Łukasza 1:37 — „Bo u Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa”

„Bo nie ma niczego, co Bóg by oznajmił, a nie mógł spełnić” (Łukasza 1:37, Przekład Nowego Świata).

„Bo u Boga żadna rzecz nie jest niemożliwa” (Łukasza 1:37, Biblia warszawska).

Znaczenie Łukasza 1:37

Wszechmocny Bóg może dokonywać rzeczy, które z ludzkiego punktu widzenia wydają się niemożliwe. Nic nie jest w stanie Mu przeszkodzić w spełnieniu tego, co zapowiedział lub obiecał.

Użyty w języku oryginału wyraz przetłumaczony na „oznajmił” może oznaczać „słowo” lub „wypowiedź” — w tym wypadku pochodzące od Boga. Może się on również odnosić do skutku tego, co Jehowaa Bóg oznajmił. Ponieważ Jego słowa zawsze się spełniają, werset z Ewangelii według Łukasza 1:37 można też oddać następująco: „Bo obietnice Boga nigdy nie zawodzą” lub „Bo dla Boga nie ma nic niemożliwego”. Wszystkie te wersje tłumaczenia tekstu greckiego przekazują tę samą podstawową prawdę — wszystko, co Bóg obiecał, niezawodnie się spełni, ponieważ dla Niego nic nie jest niemożliwe (Izajasza 55:10, 11).

Podobne sformułowania dotyczące obietnic Bożych występują w całej Biblii. Na przykład za pośrednictwem anioła Jehowa zapowiedział Abrahamowi, że jego bezdzietna żona Sara mimo podeszłego wieku zajdzie w ciążę. Dodał wtedy: „Czy jest coś niemożliwego dla Jehowy?” (Rodzaju 18:13, 14). Patriarcha Hiob, rozmyślając o dziele stwórczym, zauważył: „Nic, co zamierzasz uczynić, nie jest dla Ciebie niemożliwe” (Hioba 42:2). A kiedy uczniowie Jezusa wyrazili obawy, czy zdołają sprostać miernikom Bożym i zostać wybawieni, Jezus przypomniał im, że „u Boga wszystko jest możliwe” (Mateusza 19:25, 26)b.

Kontekst Łukasza 1:37

Słowa zanotowane w Ewangelii według Łukasza 1:37 to wypowiedź anioła Gabriela do młodej żydowskiej dziewicy Marii. Chwilę wcześniej oznajmił on jej, że urodzi „Syna Najwyższego” i ma mu „nadać imię Jezus”. Zapowiedział też, że zostanie on Królem w Królestwie Bożym, które będzie panować na zawsze (Łukasza 1:26-33; Objawienie 11:15).

Maria spytała, jak to możliwe, skoro nie jest mężatką ani nie „współżyła z mężczyzną” (Łukasza 1:34, 35). Gabriel wyjaśnił, że Bóg posłuży się w tym celu duchem świętym, czyli swoją czynną siłą. W tamtym czasie Jezus przebywał w niebie jako duchowy Syn Boży. Dlatego Jehowa za sprawą ducha świętego przeniósł jego życie do łona Marii (Jana 1:14; Filipian 2:5-7). W ten cudowny sposób zaszła ona w ciążę. Żeby wzmocnić jej wiarę w Bożą moc, anioł wyjawił, że również jej krewna Elżbieta niedawno poczęła syna, „chociaż posunęła się już w latach”. Elżbieta i jej mąż Zachariasz nie mieli dzieci, ponieważ była ona niepłodna (Łukasza 1:36). Mimo to zgodnie ze słowami Gabriela urodziła syna — Jana, nazwanego potem Chrzcicielem, którego działalność także została zapowiedziana (Łukasza 1:10-16; 3:1-6).

Wypowiadając słowa z Ewangelii według Łukasza 1:37, anioł Gabriel być może miał na myśli i Marię, i Elżbietę. To, co powiedział, upewnia dzisiejszych sług Bożych, że Jehowa dalej będzie dotrzymywał swoich obietnic. Dotyczy to również obietnicy, że wszystkie rządy ludzkie zostaną zastąpione sprawiedliwym panowaniem Jego Syna, Jezusa Chrystusa — Władcy w niebiańskim Królestwie Bożym (Daniela 2:44; 7:13, 14).

Obejrzyj poniższy materiał filmowy, żeby poznać zarys treści Ewangelii według Łukasza.