5 W końcu Saraj powiedziała do Abrama: „To twoja wina, że spotyka mnie ta krzywda. Sama dałam ci* swoją służącą. Ale ona, gdy zobaczyła, że jest w ciąży, zaczęła mną pogardzać. Niech Jehowa osądzi, kto ma rację — ja czy ty”.
5 Wtedy Saraj rzekła do Abrama: „Wyrządzona mi krzywda niech będzie poczytana tobie. Sama oddałam swą służącą na twą pierś, a ona spostrzegła, że jest brzemienna, i stałam się w jej oczach godna pogardy. Oby Jehowa rozsądził między mną a tobą”.+