20 Macie mówić: ‚Twój sługa Jakub idzie za nami’”. Bo pomyślał sobie: „Jeśli wyślę mu wcześniej ten dar, to może go ułagodzę+ i gdy się potem spotkamy, przyjmie mnie życzliwie”.
20 Powiedzcie również: ‚Oto twój sługa Jakub jest za nami’”.+ Rzekł bowiem sobie: „Może go udobrucham darem idącym przede mną,+ a potem ujrzę jego oblicze. Może mnie przyjmie życzliwie”.+