28:1

szabacie: Dosł. „szabatach”. W tym wersecie greckie słowo sábbaton pojawia się dwukrotnie w liczbie mnogiej. Za pierwszym razem odnosi się do pojedynczego szabatu, czyli siódmego dnia tygodnia, i zostało przetłumaczone na „szabat”. Za drugim razem odnosi się do okresu trwającego siedem dni i oddano je słowem tydzień. Dzień szabatu (15 nisan) kończył się o zachodzie słońca. Niektórzy uważają, że w tym fragmencie sprawozdania Mateusza chodzi o zmierzch „po szabacie”, jednak z innych Ewangelii jasno wynika, że kobiety przyszły popatrzeć na grób „wcześnie” rano 16 nisan, „gdy tylko wzeszło słońce” (Mk 16:1, 2; Łk 24:1; Jn 20:1; zob. też Słowniczek pojęć i Dodatek B12).

w pierwszym dniu tygodnia: Czyli 16 nisan. Dla Żydów dzień, który następował po szabacie, był pierwszym dniem tygodnia.

druga Maria: Zob. komentarz do Mt 27:61.