2:14

a na ziemi pokój ludziom, których On darzy uznaniem: Lub „a na ziemi pokój ludziom dobrej woli”. Część manuskryptów zawiera tekst, który można oddać jako „a na ziemi pokój, dobra wola ludziom”, i tak oddają ten fragment niektóre przekłady Biblii. Ale sformułowanie użyte w Przekładzie Nowego Świata jest oparte na starszych i bardziej wiarygodnych manuskryptach. W tym obwieszczeniu aniołów nie chodziło o to, że Bóg okaże dobrą wolę wszystkim ludziom, bez względu na ich nastawienie i postępowanie. Chodziło raczej o to, że Bóg obdarzy uznaniem tych, którzy szczerze w Niego uwierzą i staną się naśladowcami Jego Syna (zob. komentarz do słów ludziom, których On darzy uznaniem w tym wersecie).

ludziom, których On darzy uznaniem: Lub „ludziom dobrej woli”. Użyte tu greckie słowo eudokía można też oddać jako „przychylność; upodobanie”. Pokrewny czasownik eudokéo występuje w Mt 3:17; Mk 1:11 oraz Łk 3:22 (zob. komentarze do Mt 3:17; Mk 1:11), gdzie Bóg zwrócił się do swojego Syna zaraz po jego chrzcie. Podstawowe znaczenie tego czasownika to „darzyć uznaniem; odczuwać głębokie zadowolenie; okazywać przychylność; mieć w czymś upodobanie”. Wobec tego występujące tu greckie wyrażenie anthròpois eudokías odnosi się do tych, których Bóg darzy uznaniem i w których ma upodobanie. Dlatego można je też oddać jako „ludzie, z których jest On bardzo zadowolony”. Tak więc obwieszczenie aniołów dotyczy dobrej woli okazywanej przez Boga nie ogółowi ludzi, ale tym, których darzy On uznaniem, bo szczerze w Niego wierzą i stają się naśladowcami Jego Syna. Chociaż greckie słowo eudokía w niektórych kontekstach może dotyczyć nastawienia ludzi (Rz 10:1; Flp 1:15), to najczęściej dotyczy dobrej woli Boga, czyli Jego upodobania, pragnienia, albo tego, co On uznaje za dobre (Mt 11:26; Łk 10:21; Ef 1:5, 9; Flp 2:13; 2Ts 1:11). W Septuagincie w Ps 51:18 (50:20, LXX) to słowo również odnosi się do „dobrej woli” Boga.