3:8

Wiatr (...) ducha: Grecki wyraz pneúma, na ogół oddawany jako „duch”, w tym wersecie pojawia się dwukrotnie. Pierwsze wystąpienie to jedyne miejsce w Chrześcijańskich Pismach Greckich, w którym został on oddany jako „wiatr”, chociaż w Pismach Hebrajskich jego odpowiednik, rúach, został przetłumaczony na „wiatr” jakieś 100 razy (Rdz 8:1; Wj 10:13; 1Kl 18:45; Hi 21:18; Za 2:6, przyp.; zob. Słowniczek pojęć, „Duch”). Oba te wyrazy odnoszą się do czegoś, co jest niedostrzegalne dla ludzkiego wzroku i często stanowi przejaw działania jakiejś siły. Jezus posłużył się tym określeniem, żeby przekazać głęboką prawdę. W końcowej części wersetu wyraz pneúma występuje w sformułowaniu każdy, kto się narodził z ducha, które odnosi się do osoby zrodzonej ze świętego ducha Bożego, czyli z czynnej siły Boga (zob. komentarz do Jn 3:5). Jezus wyjaśnia Nikodemowi, że ‛narodzenie z ducha’ można przyrównać do wiatru. Nikodem słyszał, czuł i widział skutki działania wiatru, ale nie wiedział, skąd i dokąd on wieje. Podobnie osobom, którym brakuje duchowego zrozumienia, trudno jest pojąć, w jaki sposób Jehowa swoim duchem sprawia, że ktoś rodzi się ponownie; nie rozumieją też, jaka wspaniała przyszłość czeka takie osoby.