3:29

przyjaciel pana młodego: W czasach biblijnych bliski znajomy pana młodego był jego oficjalnym przedstawicielem i odgrywał ważną rolę w przygotowaniach do zawarcia małżeństwa. Postrzegano go jako osobę, która skojarzyła młodą parę. W dniu ślubu orszak weselny przybywał do domu pana młodego lub jego ojca, gdzie urządzano ucztę weselną. Kiedy podczas uczty przyjaciel słyszał głos pana młodego — gdy ten rozmawiał z panną młodą — cieszył się, że dopełnił swoich obowiązków. Jan Chrzciciel przyrównał siebie do „przyjaciela pana młodego”. W tym wypadku panem młodym był Jezus, a uczniowie jako grupa tworzyli jego symboliczną pannę młodą. Jan Chrzciciel, przygotowując drogę Mesjaszowi, przyprowadził do Jezusa Chrystusa pierwszych członków tej „panny młodej” (Jn 1:29, 35; 2Ko 11:2; Ef 5:22-27; Obj 21:2, 9). „Przyjaciel pana młodego” po wywiązaniu się ze swojego zadania nie odgrywał już głównej roli. Podobnie było z Janem, dlatego powiedział on o Jezusie i o sobie: „On musi wzrastać, a ja muszę maleć” (Jn 3:30).