4:14

wody, którą ja mu dam: Słowa „woda” i „źródło” zostały tu użyte w sensie przenośnym. Wcześniej w tej rozmowie z Samarytanką Jezus wspomniał o „wodzie żywej” (zob. komentarz do Jn 4:10). Teraz wyjaśnia, że woda, którą on zapewnia, w przyjmujących ją osobach staje się źródłem, które może dać życie wieczne. W Biblii woda jest symbolem tego, co zapewnił Bóg, żeby przywrócić ludzkości doskonałe życie. Ważnym elementem tej symbolicznej wody jest ofiara okupu złożona przez Jezusa. W tym fragmencie Jezus skupia się na duchowych korzyściach, jakie odnoszą osoby, które go słuchają i zostają jego uczniami. Kiedy poznają Jehowę Boga i Jezusa Chrystusa i z wiarą stosują tę wiedzę, zyskują perspektywę życia wiecznego (Jn 17:3). Jezus mówi, że w osobie przyjmującej tę symboliczną wodę stanie się ona źródłem, które tryska i zapewnia życiodajne korzyści. Taka osoba czuje się też zobowiązana, żeby dzielić się „wodą życia” z innymi (Obj 21:6; 22:1, 17; zob. komentarz do Jn 7:38).