4:25

Wiem, że przyjdzie Mesjasz: Samarytanie uznawali tylko pierwszych pięć ksiąg Biblii, czyli Pięcioksiąg. Pozostałą część Pism Hebrajskich odrzucali, może z wyjątkiem Księgi Jozuego. Ponieważ jednak uznawali wspomniane pisma Mojżesza, czekali na przyjście Mesjasza, proroka większego niż Mojżesz (Pwt 18:18, 19).

Mesjasz: Greckie słowo Messías (transkrypcja hebr. słowa maszíach) w Chrześcijańskich Pismach Greckich pojawia się tylko dwa razy (tutaj i w Jn 1:41). Hebrajski czasownik, od którego pochodzi tytuł maszíach, to maszách, oznaczający „posmarować; pomazać [płynem]” lub „namaścić” (Wj 29:2, 7). W czasach biblijnych kapłani, władcy i prorocy byli ceremonialnie namaszczani olejkiem (Kpł 4:3; 1Sm 16:3, 12, 13; 1Kl 19:16). Tytuł Chrystus (gr. Christòs) występuje w Chrześcijańskich Pismach Greckich ponad 500 razy i jest odpowiednikiem tytułu „Mesjasz”; oba słowa znaczą „Pomazaniec” (zob. komentarz do Mt 1:1).