6:35

chlebem życia: Użyte tu określenie występuje w Biblii tylko dwa razy (Jn 6:35, 48). W tym kontekście życie odnosi się do „życia wiecznego” (Jn 6:40, 47, 54). W czasie tej rozmowy Jezus nazywa siebie „prawdziwym chlebem z nieba” (Jn 6:32), „chlebem Bożym” (Jn 6:33) i „chlebem, który daje życie” (Jn 6:51). Mówi, że chociaż Izraelici na pustkowiu otrzymywali od Boga mannę (Neh 9:20), nie zapewniła im ona życia wiecznego (Jn 6:49). Natomiast wierni naśladowcy Chrystusa mają możliwość żyć wiecznie dzięki skorzystaniu z niebiańskiej manny, czyli „chleba życia” (Jn 6:48-51, 58). ‛Jedzą ten chleb’, kiedy okazują wiarę w zbawczą moc ciała i krwi, które Jezus złożył w ofierze.