11:17

już od czterech dni leżał w grobowcu: Kiedy Łazarz poważnie zachorował, jego siostry powiadomiły o tym Jezusa (Jn 11:1-3). Jezus znajdował się wtedy w odległości jakichś dwóch dni drogi od Betanii i gdy otrzymał tę wiadomość, Łazarz najwidoczniej już nie żył (Jn 10:40). Jezus „pozostał tam, gdzie był, jeszcze dwa dni”, a następnie wyruszył do Betanii (Jn 11:6, 7). Do grobu Łazarza przybył po dwóch dniach podróży, w sumie cztery dni po jego śmierci. Do tej pory Jezus wskrzesił co najmniej dwie osoby — jedną zaraz po tym, jak zmarła, a drugą prawdopodobnie też w dniu jej śmierci, ale po upływie pewnego czasu (Łk 7:11-17; 8:49-55; por. Mt 11:5). Jednak jak dotąd nie wskrzesił jeszcze nikogo, kto umarł cztery dni wcześniej i kogo ciało zaczęło się już rozkładać (Jn 11:39). Wśród Żydów panował błędny pogląd, że dusza pozostaje w martwym ciele przez trzy dni, a potem je opuszcza. Nawet osoby podzielające ten pogląd musiały przyznać, że wskrzeszając Łazarza, Jezus dokonał niezwykłego cudu (Jn 12:9, 10, 17).

grobowcu: Lub „grobowcu pamięci” (zob. Słowniczek pojęć, „Grobowiec pamięci”).