17:6

Wyjawiłem Twoje imię: Naśladowcy Jezusa znali już imię Boże i go używali. Widywali je i wymawiali, czytając zwoje Biblii hebrajskiej znajdujące się w synagogach. Ponadto natrafiali na nie, gdy czytali Septuagintę — grecki przekład Pism Hebrajskich, używany w nauczaniu (zob. Dodatek A5 i C). W Biblii słowo „imię” czasami odnosi się do konkretnej osoby, jej reputacji i tego, za kogo dana osoba się podaje (zob. komentarz do Mt 6:9; por. Obj 3:4, przyp.) Jezus dał poznać imię Boże nie tylko przez to, że go używał, ale też wyjawił, kto kryje się za tym imieniem — jakie ta Osoba ma zamierzenia, przymioty i jakie podejmuje działania. Ponieważ był „u boku Ojca”, mógł lepiej niż ktokolwiek inny wyjaśnić, jaki On jest (Jn 1:18; Mt 11:27). Dzięki temu dla pierwszych naśladowców Jezusa „imię” Boże nabrało jeszcze większego znaczenia.

świata: W tym kontekście grecki wyraz kòsmos odnosi się do świata ludzi niebędących sługami Bożymi i oddzielonych od prawdziwych naśladowców Chrystusa, od jego zboru (zob. komentarz do Jn 15:19).

przestrzegają: Lub „są posłuszni; zachowują”. Greckie słowo teréo w tym kontekście bywa też definiowane jako „trwać w posłuszeństwie; zwracać uwagę; trzymać się [nauk]”.