17:11

Święty Ojcze: W Biblii to określenie występuje tylko w tym miejscu i jest tytułem odnoszącym się do Jehowy; nigdy nie został tak określony żaden człowiek (por. Mt 23:9).

swoje imię, które mi dałeś: Imię Jezus jest odpowiednikiem hebrajskiego imienia Jeszua (skrócona forma imienia Jehoszua), które znaczy „Jehowa jest wybawieniem”. Właśnie dlatego Jezus dwukrotnie w tym rozdziale podkreśla, że dał poznać imię Jehowy (Jn 17:6, 26). W Biblii słowo „imię” czasami odnosi się do konkretnej osoby, jej reputacji i tego, za kogo dana osoba się podaje (zob. komentarze do Mt 6:9; Jn 17:6). Tak więc poza tym, że Jezus nosił imię, które zawierało w sobie imię Boże, najwyraźniej również na inne sposoby otrzymał od Jehowy Jego imię. Na przykład Jezus doskonale odzwierciedlał osobowość swojego Ojca (Jn 14:9). Poza tym przyszedł w Jego imieniu i w Jego imieniu dokonywał potężnych dzieł (Jn 5:43; 10:25).

żeby stanowili jedno, tak jak my stanowimy jedno: Lub „żeby pozostawali w jedności, tak jak my pozostajemy w jedności”. Jezus modlił się o to, żeby jego uczniowie stanowili „jedno”, realizując wspólnie ten sam cel, tak jak on i jego Ojciec stanowią „jedno”, współpracując ze sobą i zachowując jedność myśli. Słowa tej modlitwy przypominają wypowiedź Jezusa zapisaną w Jn 10:30. Powiedział tam, że on i Ojciec ‛stanowią jedno’, jeśli chodzi o podejście do uczniów, będących jego „owcami” powierzonymi mu przez Ojca (Jn 10:25-30; 17:2, 9). Występujące w omawianym wersecie greckie słowo, które znaczy „jedno”, jest rodzaju nijakiego, co wskazuje właśnie na jedność (gdyby było rodz. męskiego, wskazywałoby na jedną osobę) (zob. komentarz do Jn 10:30).