17:12

syna zagłady: Określenie to odnosi się tutaj do Judasza Iskariota, który rozmyślnie zdradził Syna Bożego, przez co zasłużył na wieczną zagładę i nie dostąpi zmartwychwstania. To samo określenie występuje w 2Ts 2:3 w odniesieniu do „człowieka bezprawia”. W językach, w których spisano Biblię, wyrażenie „syn [kogoś, czegoś]” bywa używane w sensie przenośnym wobec kogoś, kto zachowuje się w określony sposób lub przejawia określone cechy. Przykłady takich wyrażeń to „synowie Najwyższego”, „synowie światła i synowie dnia”, „synowie Królestwa”, „synowie Niegodziwca”, „syn Diabła” i „synowie nieposłuszeństwa” (Łk 6:35; 1Ts 5:5; Mt 13:38; Dz 13:10; zob. komentarz do Ef 2:2). Wyrażenie „syn [kogoś, czegoś]” może się też odnosić do osądu wynikającego z określonego zachowania lub przejawiania określonych cech albo do rezultatów danego postępowania. W 2Sm 12:5 wyrażenie oddane jako „zasługuje na śmierć” dosłownie znaczy „jest synem śmierci”. W Mt 23:15 wyrażenie, które dosłownie znaczy „syn Gehenny”, jest użyte w odniesieniu do osoby zasługującej na wieczną zagładę. Właśnie to najwyraźniej miał na myśli Jezus, kiedy nazwał Judasza Iskariota „synem zagłady” (zob. komentarz do Mt 23:15 i Słowniczek pojęć, „Gehenna”).