2:15

sumienie: Greckie słowo syneídesis składa się z dwóch członów: syn („z; wspólnie”) oraz eídesis („wiedza; poznanie”). Dosłownie więc znaczy „wspólna wiedza” lub „wiedza posiadana wspólnie z samym sobą”. W tym wersecie Paweł wyjaśnia, że nawet ludzie, którzy nie znają praw Bożych, mają sumienie, czyli zdolność wniknięcia w siebie i oceny swojego postępowania. Jednak tylko sumienie wyszkolone na podstawie Słowa Bożego i wrażliwe na Boże wskazówki potrafi właściwie ocenić sprawy. Biblia mówi, że nie każde sumienie działa prawidłowo. Może być ono „słabe” (1Ko 8:12), „przypieczone” (1Tm 4:2) albo „skalane” (Tyt 1:15). Paweł tak opisuje działanie swojego sumienia: „Moje własne sumienie pozostające w zgodzie z duchem świętym zaświadcza” (Rz 9:1). Celem Pawła było, żeby „zachować czyste sumienie przed Bogiem i ludźmi” (Dz 24:16).