8:6

Skupianie umysłu: Sformułowaniem tym oddano grecki rzeczownik frònema, który w tym kontekście występuje trzy razy — dwa razy w wersecie 6 i raz w wersecie 7. W pewnym leksykonie zdefiniowano go jako „sposób myślenia, nastawienie, (...) cel, dążenie, usiłowanie”. Opisuje on sposób patrzenia na sprawy, jak również zamiary lub pragnienia danej osoby. Jest spokrewniony z czasownikiem fronéo (użytym w poprzednim wersecie), który znaczy „myśleć; kierować na coś uwagę; mieć określone nastawienie umysłu” (Mt 16:23; Rz 12:3; 15:5). Tak więc jeśli ktoś skupia umysł na sprawach ciała, oznacza to, że koncentruje się na cielesnych, przyziemnych pragnieniach i pozwala, żeby zdominowały jego myślenie (1Jn 2:16; zob. komentarz do Rz 8:4). Z kolei jeśli ktoś skupia umysł na sprawach ducha, to pozwala, żeby jego myślami, pragnieniami i czynami kierował duch święty, czyli czynna siła Boga.