8:21

niewoli zepsucia: Greckie słowo oddane tu jako „zepsucie” oznacza „rozkład; skażenie; zniszczenie”. „Niewola zepsucia” jest skutkiem grzechu i wiąże się z niedoskonałością ciała, a ta z kolei prowadzi do chorób, starzenia się i śmierci. Nawet doskonali ludzie mają zniszczalne ciała, na co wskazał apostoł Paweł, gdy powiedział o Jezusie: „[Bóg] wskrzesił go, żeby już nigdy nie wrócił do stanu podlegającego zepsuciu”, to znaczy żeby nigdy już nie wrócił do życia w zniszczalnym ludzkim ciele (Dz 13:34). Również Adam jako człowiek doskonały miał zniszczalne ciało, które mogło umrzeć. Gdyby jednak był posłuszny Bogu, mógłby żyć wiecznie. Dopiero gdy zgrzeszył, dostał się w „niewolę zepsucia” z jej przykrymi skutkami. Przez niego w tę niewolę dostali się wszyscy jego potomkowie, cała ludzkość (Rz 5:12). Wyrażenie wspaniała wolność dzieci Bożych odnosi się do uwolnienia ludzi z „niewoli zepsucia” i dostąpienia szczególnego zaszczytu — nawiązania z Bogiem synowskiej więzi, którą miał Adam (Łk 3:38). Jehowa obiecuje taką wolność i życie wieczne tym, którzy ‛sieją z myślą o duchu’. Natomiast ci, którzy ‛sieją z myślą o swoim ciele, z powodu ciała zbiorą zgubę [dosł. „zepsucie”]’ (zob. komentarz do Gal 6:8).