15:38

Bóg daje mu (...) ciało: Paweł kontynuuje tu porównanie zmartwychwstania chrześcijan namaszczonych duchem do kiełkowania ziarna (zob. komentarz do 1Ko 15:36). Używa przykładu małego ziarna pszenicy, które ‛obumiera’ i w niczym nie przypomina wyrastającej z niego rośliny (1Ko 15:36, 37). Podobnie chrześcijańscy pomazańcy najpierw umierają jako ludzie. Potem Bóg w wyznaczonym przez siebie czasie przywraca ich do życia w zupełnie nowych ciałach (2Ko 5:1, 2; Flp 3:20, 21). Zostają wskrzeszeni w ciałach duchowych i żyją w dziedzinie duchowej (1Ko 15:44; 1Jn 3:2).