1:3

Ojciec serdecznego współczucia: Lub „Ojciec tkliwych zmiłowań”. Użyty tu grecki rzeczownik oiktirmòs zawiera myśl o miłosierdziu i litości dla innych. Bóg został nazwany Ojcem, czyli Źródłem, serdecznego współczucia, ponieważ współczucie leży w Jego naturze i wręcz z Niego emanuje. Kierując się tym uczuciem, pomaga On swoim wiernym sługom, którzy cierpią.

Bóg wszelkiego pocieszenia: Grecki rzeczownik paráklesis, oddany tu jako „pocieszenie”, dosłownie znaczy „wezwanie do stanięcia u boku”. Zawiera myśl o staniu obok drugiej osoby i pomaganiu jej lub zachęcaniu, gdy przechodzi próby albo odczuwa smutek (zob. komentarz do Rz 12:8). Niektórzy uważają, że słowa Pawła o pocieszeniu od Boga przypominają wypowiedź z Iz 40:1: „‚Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud’ — mówi wasz Bóg” (zob. też Iz 51:12). Pokrewny grecki termin parákletos, oddawany jako „wspomożyciel; pomocnik”, w Jana 14:26 odnosi się do świętego ducha Jehowy. Bóg używa swojej potężnej czynnej siły, żeby nieść swoim sługom pocieszenie i pomoc w sytuacjach, które z ludzkiego punktu widzenia wydają się beznadziejne (Dz 9:31; Ef 3:16).