5:20

spirytyzm: Lub „czary; okultyzm; zażywanie narkotyków”. Użyty tu grecki rzeczownik farmakía zasadniczo oznacza „zażywanie narkotyków”. Słowo to zaczęto kojarzyć ze spirytyzmem i magią, czyli okultyzmem, prawdopodobnie dlatego, że podczas wywoływania demonów i uprawiania czarów zażywano narkotyki. W Septuagincie farmakía występuje jako odpowiednik hebrajskich słów oznaczających „magię”, „magiczne sztuczki”, „sztuki tajemne” i „czary” (Wj 7:11, 22; 8:7, 18; Iz 47:9, 12). To, że w omawianym wersecie Paweł używa słowa farmakía zaraz po bałwochwalstwie, może wskazywać, że ma na myśli właśnie praktyki okultystyczne (zob. Słowniczek pojęć, „Bałwochwalstwo; bożek”). Pokrewny rzeczownik farmakòs w Księdze Objawienia odniesiono do ludzi „uprawiających spirytyzm” (Obj 21:8; 22:15; zob. Słowniczek pojęć).

zazdrość: Grecki wyraz zélos zawiera w sobie myśl o silnym uczuciu, które może być albo negatywne, albo pozytywne. Paweł wymienia zazdrość wśród „uczynków ciała”. W tym kontekście chodzi o negatywne uczucie w stosunku do potencjalnego rywala lub osoby, która wydaje się mieć pod jakimś względem przewagę. Chrześcijanie w I w. otrzymali dobitne przestrogi przed tego rodzaju zazdrością (1Ko 3:3; 2Ko 12:20; Jak 3:14, 16; zob. komentarz do 1Ko 13:4).

napady gniewu: Lub „wybuchy gniewu”. Paweł używa tu liczby mnogiej greckiego słowa tłumaczonego na „gniew”. Może mieć na myśli nie tylko wybuchy niekontrolowanego gniewu, ale też gniew, który przez jakiś czas jest tłumiony i znajduje ujście później. Gniew wymienia wśród innych odrażających „uczynków ciała”, takich jak niemoralne kontakty seksualne, rozpasanie, bałwochwalstwo, spirytyzm i pijaństwo.

sekciarstwo: Zob. komentarz do Dz 24:5.