5:2

dzień Jehowy: W Biblii wyrażenie „dzień Jehowy” odnosi się do szczególnych okresów, gdy Bóg wykonuje wyroki na swoich wrogach i otacza chwałą swoje wspaniałe imię. Wyrażenie to pochodzi z Pism Hebrajskich (zob. np. Iz 13:6; Eze 7:19; Jl 1:15; Am 5:18; Abd 15; Sof 1:14; Za 14:1; Mal 4:5). Prorok Joel mówił o nadejściu „wielkiego, budzącego lęk dnia Jehowy” (Jl 2:31). Jego słowa zacytował Piotr w czasie Pięćdziesiątnicy 33 r. n.e. (zob. Dz 2:20 i komentarz). W I w. proroctwo Joela spełniło się w r. 70, gdy dzień Jehowy nastał dla Jerozolimy. Tutaj, w 1Ts 5:2, Paweł mówi o przyszłym dniu Jehowy, który jest tym samym co „wielki ucisk” zapowiedziany przez Jezusa (Mt 24:21; informacje na temat użycia w omawianym wersecie imienia Bożego: zob. Dodatek C3: wprowadzenie i 1Ts 5:2).

jak złodziej w nocy: Złodzieje zwykle przychodzą w nocy, nagle i niespodziewanie (Hi 24:14; Jer 49:9; Mt 24:43). Podobnie dzień Jehowy nadejdzie nagle i zaskoczy ludzi (2Pt 3:10; Obj 16:15). Wierni chrześcijanie stosują się do rady, żeby stale o nim pamiętać (Łk 12:39; Obj 3:3). Być może też będą zaskoczeni tym, jak nagle się rozpocznie (Mt 24:42-44; Łk 12:40), ale będą na niego przygotowani (1Ts 5:4).