1:4

fałszywe opowieści: W 2Tm 4:4 Paweł przeciwstawia „fałszywe opowieści” (gr. mýthos) „prawdzie”. W pewnym leksykonie słowo mýthos zdefiniowano jako „legenda, baśń (...) fikcja, mit”. W Chrześcijańskich Pismach Greckich słowo to zawsze występuje w negatywnym sensie. Paweł mógł mieć na myśli jakieś wyssane z palca legendy, które zawierały kłamstwa religijne i prowadziły do szerzenia sensacyjnych informacji (Tyt 1:14; 2Pt 1:16; zob. komentarz do 1Tm 4:7). Zalecił chrześcijanom, żeby nie zwracali uwagi na takie „fałszywe opowieści”, nie zajmowali się nimi. Nie przynosiły one żadnych korzyści, a mogły odwrócić umysły chrześcijan od prawdy ze Słowa Bożego (2Tm 1:13).

rodowody: Paweł może tu nawiązywać do historii rodu poszczególnych osób. Ostrzega chrześcijan, żeby nie marnowali czasu na analizowanie i omawianie takich spraw. Być może niektórzy chcieli pochwalić się swoją wiedzą w tej dziedzinie albo szczycili się swoim pochodzeniem. Ale jeśli chodzi o budowanie wiary, było to całkowicie bezużyteczne. Chrześcijanie o żydowskich korzeniach nie mieli uzasadnionego powodu, żeby ustalać swoje pochodzenie, bo w zborze chrześcijańskim Bóg nie robił żadnej różnicy między Żydami a ludźmi z innych narodów (Gal 3:28). Naprawdę ważny był tylko jeden rodowód — chodziło o możliwość udowodnienia, że Chrystus wywodził się z linii rodowej Dawida (Mt 1:1-17; Łk 3:23-38).

spekulacji: Paweł wspomina tu o pewnym niebezpieczeństwie związanym ze zwracaniem uwagi na fałszywe opowieści i rodowody (zob. komentarze do słów fałszywe opowieści oraz rodowody w tym wersecie). Używa greckiego słowa, które w pewnym leksykonie zdefiniowano jako „jałowe spekulacje”. Według innego opracowania odnosi się ono do „stawiania pytań, na które nie ma odpowiedzi albo na które nie warto odpowiadać”. Paweł przeciwstawił takim spekulacjom wszystko, „co zapewnia Bóg z myślą o wzmacnianiu wiary”. Nie mogło mu więc chodzić o logiczne argumenty mocno oparte na Pismach i wzmacniające wiarę (Dz 19:8; 1Ko 1:10). Ostrzegł raczej przed bezcelowymi pytaniami i wątpliwymi odpowiedziami, które dzielą chrześcijan, zamiast ich jednoczyć.