-
Komentarze do 2 Tymoteusza — rozdział 4Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata — wydanie do studium
-
-
zachowuj trzeźwość umysłu: Użyty tu grecki czasownik dosłownie znaczy „być trzeźwym” (1Pt 1:13; 5:8; zob. komentarz do 1Ts 5:6). W Chrześcijańskich Pismach Greckich jest używany przenośnie i przekazuje myśl o byciu zrównoważonym, opanowanym. Pawła miało wkrótce zabraknąć (2Tm 4:6-8). Dlatego Tymoteusz jako nadzorca musiał dalej budować i wzmacniać zbór przed nadchodzącym odstępstwem (1Tm 3:15; 2Tm 4:3, 4). Musiał pozostawać zrównoważony i czujny we wszystkich dziedzinach służby.
wykonuj zadanie ewangelizatora: Lub „głoś dobrą nowinę”. Jezus zlecił wszystkim chrześcijanom działalność ewangelizacyjną, czyli głoszenie dobrej nowiny o wybawieniu pochodzącym od Boga (Mt 24:14; 28:19, 20; Dz 5:42; 8:4; Rz 10:9, 10). W Chrześcijańskich Pismach Greckich słowa oznaczające ewangelizację zwykle odnoszą się do głoszenia ludziom spoza zboru. Tymoteusz jako chrześcijański nadzorca miał wiele zadań związanych z nauczaniem w zborze, opisanych w 2Tm 4:1, 2. Ale zarówno on, jak i inni nadzorcy mieli też głosić dobrą nowinę ludziom spoza zboru.
ewangelizatora: Lub „głosiciela dobrej nowiny” (zob. komentarz do Mt 4:23). Pokrewny grecki czasownik, zwykle oddawany jako „głosić dobrą nowinę”, pojawia się w Chrześcijańskich Pismach Greckich wiele razy. Często odnosi się do głoszenia dobrej nowiny o Królestwie Bożym przez Jezusa i jego naśladowców (Łk 4:43 i komentarz; Dz 5:42 i komentarz; 8:4; 15:35). Jednak słowo „ewangelizator”, którym Paweł posługuje się tutaj, występuje tylko trzy razy i za każdym razem — jak wskazuje kontekst — ma też szczególne znaczenie: „misjonarz” (zob. komentarze do Dz 21:8; Ef 4:11). Jako misjonarz, Tymoteusz podróżował z Pawłem i głosił w miejscach, do których dobra nowina jeszcze nie dotarła. Poza tym otrzymał od niego inne specjalne zadania (Dz 16:3, 4; 1Tm 1:3). Teraz Paweł zachęca go, żeby dalej wywiązywał się z tych wszystkich ważnych obowiązków.
dokładnie pełnij swoją służbę: Tymoteusz mógł zastosować się do tej wskazówki, naśladując przykład Pawła. Paweł uważał za zaszczyt usługiwanie innym przez zaspokajanie ich duchowych potrzeb — zarówno w zborze, jak i poza zborem (zob. komentarze do Rz 11:13; 2Ko 4:1; 1Tm 1:12). Tak naprawdę pełnienie służby powierzono wszystkim prawdziwym chrześcijanom (2Ko 4:1). W końcowych słowach skierowanych do Tymoteusza Paweł zachęca go, żeby całkowicie poświęcił się swojej służbie i nie zaniedbywał żadnej z jej dziedzin.
-