1:7

który się troszczy o sprawy Boże: Lub „jako szafarz Boży”. Użyte tu greckie słowo oikonòmos („szafarz; zarządca”) odnosi się do kogoś, kto zarządza majątkiem swojego pana i dba o sprawy wszystkich domowników. W 1 Liście do Tymoteusza, podając wymagania stawiane nadzorcom, Paweł nazywa zbór chrześcijański „Bożą rodziną [lub „domem Bożym”]” (1Tm 3:15 i komentarz). Gdy tutaj mówi, że nadzorca ‛troszczy się o sprawy Boże [lub ‛jest szafarzem Bożym’]’, wskazuje, że jego zadaniem jest usługiwanie osobom, które należą do tego „domu”. Jego praca obejmuje przewodzenie w nauczaniu zarówno w zborze, jak i poza nim. Za wywiązywanie się ze swoich obowiązków odpowiada przed swoim Panem, którym jest Bóg (zob. komentarze do Łk 12:42; 1Ko 4:1).

musi być bez zarzutu: Zob. komentarz do 1Tm 3:2.

nie może być samowolny: Lub „nie może być zapatrzony w siebie; nie może być arogancki”. Ktoś samowolny zawsze chce postawić na swoim. Uparcie obstaje przy własnym zdaniu i nie uwzględnia poglądów innych. Przez takie nastawienie nie jest skłonny do współpracy z drugimi i nie liczy się z ich uczuciami. Gdyby ktoś taki został nadzorcą, mógłby wyrządzić w zborze wiele szkód (por. komentarz do 1Tm 3:3).

nie może być (...) porywczy: Lub „nie może być (...) skłonny do gniewu; nie może (...) łatwo się irytować”. Osoba porywcza szybko daje się sprowokować. Nie panuje nad sobą i często reaguje gniewem, co stwarza atmosferę wrogości i przynosi wiele szkód (Prz 15:18; 22:24; 25:28; 29:22). Natomiast nadzorca ma być „rozsądny, nie (...) kłótliwy” (1Tm 3:3). Powinien naśladować Jehowę, który jest „nieskłonny do gniewu” (Wj 34:6; Ps 86:15).

nie może być agresywny: Zob. komentarz do 1Tm 3:3.

nie może być (...) żądny nieuczciwego zysku: Zob. komentarz do 1Tm 3:8, gdzie Paweł używa tego samego sformułowania; zob. też komentarz do 1Tm 3:3.