2:4

Poświadczył je również Bóg: Kiedy chrześcijanie w I w. głosili o Jezusie, Jehowa Bóg potwierdzał, że to, co mówią, jest prawdą, uzdalniając ich do dokonywania nadprzyrodzonych znaków, cudów, różnych potężnych dzieł (zob. Słowniczek pojęć, „Cuda; potężne dzieła”, i komentarze do Dz 2:19; 4:22). W niektórych wypadkach poświadczał to, dając im cudowne dary ducha świętego, np. mówienie językami, prorokowanie, rozumienie natchnionych wypowiedzi czy uzdrawianie (1Ko 12:4-11; zob. komentarz do 1Ko 12:4). Te cuda i dary ducha potwierdzały, że nowo powstały zbór chrześcijański cieszy się poparciem Boga (zob. komentarz do 1Ko 13:11).