4:4

„W siódmym dniu Bóg odpoczął od wszystkich swoich dzieł”: Paweł cytuje tu słowa z Rdz 2:2, które odnoszą się do siódmego dnia tygodnia stwarzania. Hebrajskie sformułowanie oddane tam jako „zaczął odpoczywać” sugeruje, że dzień odpoczynku Bożego jeszcze się nie skończył. Potwierdzają to następujące argumenty: O wszystkich poprzednich dniach stwarzania powiedziano: „I nastał wieczór, i nastał ranek”, co znaczyło, że każdy z nich dobiegł końca (Rdz 1:5, 8, 13, 19, 23, 31). Ale nic takiego nie powiedziano o siódmym dniu. Poza tym w Heb 4:7 Paweł odniósł do dnia odpoczynku Bożego słowo „dzisiaj”, pochodzące z Ps 95:7. Wskazał w ten sposób, że w czasie, gdy Dawid pisał ten natchniony psalm, dzień odpoczynku dalej trwał (Ps 95:7-11; zob. komentarz do Heb 4:7). Zgodnie z tą argumentacją Paweł wykazał, że w jego czasach siódmy dzień jeszcze się nie skończył i chrześcijanie też mają możliwość ‛zaznawać odpoczynku z Bogiem’ (Heb 4:3, 10, 11).