Przypis

a To samo źródło podaje, że w przeciwieństwie do młodych, którzy izolują się tylko sporadycznie, nastolatek odczuwający chroniczną samotność spędza w odosobnieniu większą część czasu, a ten stan trwa stosunkowo długo. Taki młody człowiek „uważa, że brak przyjaciół jest w jego wypadku czymś niezmiennym, że wynika z jego wad i że nie ma on na to żadnego wpływu”.