Przypis

b W roku 1995 naukowcy zwrócili uwagę na nietypowe zachowanie najdalszej z odkrytych dotąd gwiazd (SN 1995K), która wybuchła jako supernowa w swej galaktyce. Podobnie jak supernowe w pobliskich galaktykach, stała się bardzo jasna, a następnie powoli zaczęła przygasać, ale wolniej, niż to obserwowano dotychczas. W czasopiśmie New Scientist ukazano to na wykresie i opatrzono komentarzem: „Kształt krzywej jasności (...) jest rozciągnięty wzdłuż osi czasu dokładnie w takim stopniu, jakiego należało się spodziewać, jeśli galaktyka oddala się od nas z szybkością bliską połowie prędkości światła”. Co z tego wynika? Jest to „najlepszy z istniejących dowodów, że Wszechświat naprawdę się rozszerza”.