Przypis

a W liście do Hebrajczyków 5:10 i 6:20 występuje greckie słowo „archiereus”, które znaczy „arcykapłan”. W łacińskiej „Wulgacie” tłumacz Hieronim oddaje to greckie słowo przez „pontifex”. Natomiast tekst Hebrajczyków 5:6 zawiera greckie słowo „hiereus”, oznaczające „kapłana”; lecz tutaj Hieronim tłumaczy to słowo na łacińskie „sacerdos”. Poprawnie powinien był przetłumaczyć greckie słowo „archiereus” na „princeps sacerdotum”, jak u Mateusza 2:4; 16:21; 20:18; 21:15, 23, 45 oraz w Dziejach Apostolskich 4:6; 26:10, 12. Podobnie w Psalmie 110:4 (według Wulgaty: 109:4) Hieronim użył słowa „sacerdos” na określenie „kapłana”, tak samo zresztą jak w 1 Mojżeszowej 14:18, w odniesieniu do Melchizedeka. W księdze 3 Mojżeszowej 21:10 na określenie „kapłana najwyższego” używa słów „sacerdos maximus”, lecz dodatkowo wprowadza do tekstu wyraz „pontifex” i pisze: „Pontifex, id est sacerdos maximus inter fratres suos.” („Pontifeks, to jest kapłan największy wśród braci swoich.”) W ten sposób Hieronim niesłusznie wprowadza słowo „pontifex” do łacińskiej wersji Pisma świętego, najwidoczniej celem usprawiedliwienia rzymskokatolickiego papieża, który mianował go swym sekretarzem; chodzi w tym wypadku o Damazego, który jako pierwszy papież przyjął tytuł „pontifeksa maksimusa” po zrzeczeniu się go przez imperatora Gracjana. — Zobacz „Latin New Testament” (Łaciński Nowy Testament) w opracowaniu Wordswortha i White’a, wydanie z roku 1911.