Przypis

a Wyraz angielski tłumaczony na „usposobienie duchowe” bywa definiowany jako „wrażliwość albo przywiązanie do wartości religijnych; cecha lub stan osoby uduchowionej” (Webster’s Ninth New Collegiate Dictionary). Człowiek usposobiony duchowo jest przeciwieństwem kogoś, kto przejawia cielesne, wręcz zwierzęce nastawienie (1 Koryntian 2:13-16; Galacjan 5:16, 25; Jakuba 3:14, 15, NW; Judy 19, NW).