Przypis

a „Podstawową różnicę [między Jezusem a faryzeuszami] można wyraźnie dostrzec w świetle tego, jak odmiennie pojmowali Boga. Dla faryzeuszy był on przede wszystkim kimś, kto stawiał żądania, natomiast dla Jezusa — kimś miłościwym i współczującym. Rzecz jasna faryzeusz nie negował dobroci i miłości Boga, uważał jednak, że ich wyrazem jest dar w postaci Tory [Prawa] oraz możliwość spełniania jej wymagań. (...) Sposobu na wypełnianie Tory upatrywał w trzymaniu się ustnej tradycji i zawartych w niej przepisów dotyczących interpretowania prawa. (...) Ponieważ Jezus za taką normę uznał podwójny nakaz miłości (Mat. 22:34-40) i odrzucił restrykcyjną tradycję ustną (...), wszedł w konflikt z kazuistyką faryzejską” (The New International Dictionary of New Testament Theology).