Żyd

Określenie używane po upadku dziesięcioplemiennego królestwa izraelskiego w odniesieniu do członka plemienia Judy (2Kl 16:6). Po niewoli babilońskiej zaczęto tak nazywać Izraelitów z różnych plemion, którzy powrócili do ojczyzny (Ezd 4:12), a w końcu wszystkich Hebrajczyków, żyjących gdziekolwiek na świecie, dla odróżnienia ich od narodów pogańskich (Est 3:6). Apostoł Paweł używa tej nazwy w znaczeniu przenośnym, gdy wykazuje, że w zborze chrześcijańskim narodowość nie odgrywa żadnej roli (Rz 2:28, 29; Gal 3:28).