Zeeba, nazwano od jego imienia (Sdz 6:33; 7:23-25; 8:1-3; Ps 83:11).

(prawdopodobnie od rdzenia oznaczającego: „melodia; utwór muzyczny”).

Głowa rodziny z plemienia Beniamina; syn lub dalszy potomek Bechera (1Kn 7:6, 8, 9).

Znajomy Pawła, o którym ten napisał do Tytusa: „Zenasa (...) oraz Apollosa starannie zaopatrz na drogę” (Tyt 3:13). Zenas najwyraźniej przebywał wówczas na Krecie, ale nie wiadomo, czy on i Apollos wybierali się do Nikopolis, gdzie Paweł chciał się spotkać z Tytusem (Tyt 3:12), czy też gdzie indziej. Paweł nazwał Zenasa człowiekiem „biegłym w Prawie” Mojżeszowym, co mogłoby sugerować, iż był nawróconym na chrystianizm Żydem lub żydowskim prozelitą. Jego greckie imię zdaje się przemawiać za tym drugim wnioskiem, ale nie jest to przesądzone, gdyż w I w. n.e. niejeden Żyd nosił greckie lub rzymskie imię. Tak było m.in. w wypadku Justusa, Dorkas i Marka (Dz 1:23; 9:36; 12:25).

(prawdopodobnie skrócona forma imienia Zerachiasz).

1. Szejk edomski; syn Reuela, wnuk Ezawa i Basemat, córki Ismaela (Rdz 36:3, 4, 13, 17; 1Kn 1:37). Być może tożsamy z opisanym w poz. 2.

2. Ojciec Jobaba, drugiego króla Edomu; pochodził z Bocry (Rdz 36:33; 1Kn 1:44). Przypuszczalnie można go utożsamić z omówionym powyżej.

3. Syn Judy i Tamar, bliźniaczy brat Pereca (Rdz 38:27-30; Mt 1:3). Zerach był wśród „dusz, które przybyły do Jakuba do Egiptu” (Rdz 46:12, 26). Potomstwo jego pięciu synów (1Kn 2:4, 6) rozrosło się w plemieniu Judy w sporą rodzinę (Lb 26:20), do której m.in. należeli: Achan (Joz 7:1, 17, 18, 24; 22:20), dwaj dowódcy wojsk Dawida (1Kn 27:11, 13) oraz niektórzy mieszkańcy odbudowanej Jerozolimy (1Kn 9:3, 6; Neh 11:22, 24).

4. Syn Symeona i założyciel rodziny w tym plemieniu (1Kn 4:24; Lb 26:12, 13). W Rodzaju 46:10 oraz Wyjścia 6:15 występuje pod imieniem Cochar.

5. Potomek Gerszoma (Gerszona), syna Lewiego (1Kn 6:16, 20, 21; por. Rdz 46:11). Być może właśnie on został wymieniony w 1 Kronik 6:41.

6. Etiopczyk, czyli Kuszyta, który za panowania Asy, w r. 967 p.n.e., poprowadził przeciwko Judzie ogromną, milionową armię oraz 300 rydwanów. Zerach został pokonany, a jego uciekających żołnierzy ścigano i zabijano „aż do Geraru” (2Kn 14:1, 9-15). Jak dotąd, nie udało się utożsamić Zeracha z żadnym władcą egipskim lub etiopskim znanym historii świeckiej.

(„Jehowa zajaśniał [zaświecił]”).

1. Potomek Aarona poprzez Eleazara i Pinechasa, należący do linii rodowej arcykapłanów (1Kn 6:3, 4, 6, 50, 51; Ezd 7:4).

2. Ojciec Eliehoenaja, będącego głową domu patriarchalnego Pachat-Moaba, z którego 200 mężczyzn wróciło razem z Ezdraszem do Jerozolimy w 468 r. p.n.e. (Ezd 8:1, 4).

(„[od; należący do] Zeracha”).

1. Potomkowie Zeracha, syna Symeona (Lb 26:12, 13; zob. ZERACH 4).

2. Rodzina wywodząca się od Zeracha, syna Judy (Lb 26:20; Joz 7:17; 1Kn 27:11, 13; zob. ZERACH 3).

Dolina potoku, gdzie obozowali Izraelici, gdy szli wzdłuż granicy Moabu pod koniec dodatkowych 38 lat wędrówki, liczonych od buntu w Kadesz-Barnea (Lb 21:12; Pwt 2:13, 14). Z reguły identyfikuje się ją z Wadi al-Hasaʼ. Z potoków wpływających do Morza Martwego ten znajduje się najdalej na pd. i wpada do niego od pd. wsch. Szerokość doliny w górnym odcinku wynosi 5—6 km, a różnica poziomów na długości przeszło 55 km — jakieś 1190 m. Dolina potoku Zered oddzielała Moab od Edomu. Istnieją dowody, że znajdowało się tam wiele twierdz edomskich broniących naturalnych przejść na pd. stronę doliny.

Żona Hamana. Wraz z jego przyjaciółmi zaproponowała postawienie pala wysokości 50 łokci (22 m), na którym miał zawisnąć Mardocheusz (Est 5:10, 14). Ale gdy sytuacja się odwróciła, Zeresz i mędrcy Hamana oświadczyli: „Jeżeli Mardocheusz, przed którym zacząłeś upadać, jest z potomstwa Żydów, to nie zyskasz nad nim przewagi, lecz na pewno przed nim upadniesz” (Est 6:13).

(z akad.: „nasienie [potomstwo] Babel”).

Pierwszy namiestnik repatriowanych Żydów (Ag 2:21); potomek Dawida i przodek Jezusa Chrystusa, prawdopodobnie syn Pedajasza, lecz prawnie uznawany za syna Szealtiela (1Kn 3:19; Mt 1:12, 13; Łk 3:27; zob. RODOWÓD JEZUSA CHRYSTUSA [Trudniejsze miejsca w relacji Mateusza]). Rodowód zawarty w 1 Kronik (3:19, 20) wymienia siedmiu synów Zerubbabela (Meszullam, Chananiasz, Chaszuba, Ohel, Berechiasz, Chasadiasz i Juszab-Chesed) oraz jedną córkę