Esztaol i Cora leżały dość daleko na pd. zach. od Kiriat-Jearim. W każdym razie położenie Machane-Dan nie jest znane. Sama nazwa znaczy „obóz Dana”, więc być może określała po prostu tymczasową osadę lub obozowisko i siłą rzeczy odnosiła się do więcej niż jednego miejsca.

(prawdopodobnie od rdzenia oznaczającego: „przerażać”).

1. Lewita z rodu Kehata, przodek Samuela oraz Hemana, śpiewaka w domu Jehowy (1Kn 6:31-35).

2. Jeden z Lewitów pochodzących od Kehata, którzy za czasów Ezechiasza pomagali przy oczyszczaniu świątyni (2Kn 29:12, 15, 16). Zapewne ten sam Machat należał do pełnomocników u boku Konaniasza i Szimeja, odpowiadających w świątyni za „daninę i dziesięcinę, i święte rzeczy” (2Kn 31:12, 13).

Przydomek Eliela, jednego z mocarzy wojsk Dawida (1Kn 11:26, 46). Być może został mu nadany dla odróżnienia go od Eliela wymienionego w 1 Kronik 11:47.

Lewita z rodu Kehatytów, wymieniony na końcu listy 14 synów Hemana. Został przewodnikiem 23 grupy dyżurnych muzyków świątynnych, zorganizowanej przez Dawida (1Kn 25:4-6, 8, 9, 30).

Mocarz, który przyłączył się do oddziału Dawida „w trudno dostępnym miejscu na pustkowiu” i został jednym z dowódców jego wojska; Gadyta (1Kn 12:8-14).

Imię pojawiające się na liście potomków Kaleba z jego nałożnicy Maaki, której syn Szewa nazwany jest „ojcem Machbeny i ojcem Gibei” (1Kn 2:48, 49). Ponieważ wiele imion występujących w tym fragmencie to zarazem nazwy miast, część biblistów sugeruje, że Machbena mogła być miejscowością, której „ojcem”, czyli założycielem, był Szewa.

(prawdopodobnie skrócona forma imienia Machir).

Gadyta, ojciec Geuela, jednego z 12 Izraelitów wysłanych na zwiady do Kanaanu (Lb 13:1, 2, 15, 16).

(od rdzenia oznaczającego: „sprzedawać”).

1. Pierwszy wymieniony z imienia syn Manassesa i jego syryjskiej nałożnicy. Został nazwany „ojcem Gileada” i od niego wywodziła się rodzina Machirytów. Jego żoną była Maaka, a synowie urodzili mu się jeszcze za życia Józefa (Lb 26:29; Rdz 50:23; Joz 17:1; 1Kn 2:21, 23; 7:14-17). „Synowie Machira” zdobyli obszar zwany Gileadem, wypędzili stamtąd Amorytów i otrzymali tę ziemię jako dziedzictwo (Lb 32:39, 40; Pwt 3:15; Joz 13:31). Z rodu Machira z plemienia Manassesa pochodził Celofchad i jego córki (Lb 27:1; 36:1, 2; Joz 17:3). W pieśni zwycięstwa Debory i Baraka imię „Machir” zostało zapewne użyte poetycko w odniesieniu do całego plemienia Manassesa (Sdz 5:1, 14).

2. Syn Ammiela (i mieszkaniec Lo-Debar); mieszkał u niego Mefiboszet, syn Jonatana, zanim Dawid po niego posłał i się nim zaopiekował (2Sm 9:4-7, 13). Później, w czasie buntu Absaloma, Machir był jednym z tych, którzy przynieśli Dawidowi i jego towarzyszom żywność i inne potrzebne rzeczy (2Sm 17:27-29).

(„[od; należący do] Machira”).

Rodzina wywodząca się od Machira, syna Manassesa (Lb 26:29; zob. MACHIR 1).

(od rdzenia oznaczającego: „osłabnąć; zachorować”).

1. Jedna z córek Celofchada z plemienia Manassesa. Razem z siostrami upomniała się o dziedzictwo swego ojca, ponieważ nie miał on synów, tylko pięć córek. Mojżesz przedłożył sprawę Jehowie, który orzekł, że powinny one otrzymać dziedzictwo (Lb 26:28-33; 27:1-11). Później Jehowa poprzez Mojżesza nakazał Machli i pozostałym córkom Celofchada poślubić mężczyzn z plemienia Manassesa, by dziedzictwo nie przeszło do innego plemienia. Dlatego Machla i jej siostry „zostały żonami synów swoich stryjów” (Lb 36:1-6, 10-12). Było to precedensowe rozstrzygnięcie w sprawie dziedzictwa (Lb 36:7-9). Siostry te stawiły się potem przed kapłanem Eleazarem oraz Jozuem, powołały się na nakaz Jehowy i otrzymały „dziedzictwo pośród braci ich ojca” (Joz 17:3, 4).

2. Syn lub córka Izraelitki Hammolechet, wywodzącej się od Manassesa (1Kn 7:17, 18).

(prawdopodobnie od rdzenia oznaczającego: „osłabnąć; zachorować”).

1. Wnuk Lewiego, syn Merariego, brat Musziego (Wj 6:16, 19; 1Kn 6:19, 29; 24:26). Był ojcem Eleazara i Kisza oraz głową rodziny Machlitów (Lb 3:20, 33; 1Kn 23:21; 24:28, 29). Jego potomek Szerebiasz, nazwany „mężem roztropnym spośród synów Machliego”, wrócił do Jerozolimy razem z Ezdraszem (Ezd 8:18).